панатыка́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. чаго. Натыкаць чаго-н. у якой-н. колькасці.

П. іголак у падушачку.

2. каго-чаго і што. Накалоць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. матылькоў на іголкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мно́жны, -ая, -ае.

Які складаецца з вялікай колькасці чаго-н., праяўляецца ў мностве форм, відаў.

Множная этымалогія.

○

Множны лік — граматычны разрад, які паказвае, што гаворка ідзе пра многія прадметы, асобы.

|| наз. мно́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ураўні́лаўка -і, ДМ -лаўцы, мн. -і, -лавак, ж. (разм.).

Неабгрунтаванае і нічым не апраўданае ўраўноўванне ў чым-н., ураўняльны падыход да чаго-н.

У. ў аплаце працы (незалежна ад яе колькасці і якасці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напрыхо́дзіць, ‑дзіць; безас. зак.

1. Прыйсці, прыбыць у вялікай колькасці. Напрыходзіла знаёмых. □ Напрыходзіла [баб].., і кожная, перад тым як урачыста сесці ў радок на лаве, падавала гаспадыні вузельчык або пакрытую хусцінкай кашолку. Ракітны.

2. Быць дастаўленым да месца прызначэння ў вялікай колькасці. Напрыходзіла газет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набуры́ць, ‑буру, ‑бурыш, ‑бурыць; зак., што і чаго.

Прасвідраваць бурам у якой‑н. колькасці. Набурыць свідравін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыдзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Выдраць у вялікай колькасці што‑н. Навыдзіраць цвікоў з сцяны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; ‑жуём, ‑жуяце; зак., чаго.

Разжаваць што‑н. у нейкай колькасці. Нажаваць хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налудзі́ць, ‑луджу, ‑лудзіш, ‑лудзіць; зак., што і чаго.

Лудзячы, вырабіць у якой‑н. колькасці. Налудзіць пасуды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Падмешваючы, мяшаючы, прыгатаваць у нейкай колькасці. Памятаць сечкі для каровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напля́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., чаго.

Разм. Ссячы, насячы ў вялікай колькасці, без разбору. Напляжыць лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)