бу́ча, ‑ы, ж.

Разм. Шум, скандал, перапалох. // перан. Кіпучае жыццё, вір. Трапіць у самую бучу жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кліматало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае клімат, яго фарміраванне, геаграфічнае размеркаванне і ўплыў на арганічнае жыццё.

[Ад грэч. klima (klimatos) — клімат і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэалізо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Праводзіць у жыццё, ажыццяўляць, здзяйсняць.

2. Пераводзіць у грошы; прадаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скі́тніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скітніка, уласцівы скітніку, належыць яму. Скітніцкае жыццё. Скітніцкае адзенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

претворе́ние книжн.

1. ператварэ́нне, -ння ср.;

2. ператварэ́нне, -ння ср. (у жыццё), ажыццяўле́нне, -ння ср.; см. претворя́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страхова́ть несов., прям., перен. страхава́ць;

страхова́ть жизнь страхава́ць жыццё;

страхова́ть себя́ от неприя́тностей страхава́ць сябе́ ад непрые́мнасцей;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запо́мніцца сов. запо́мниться, запечатле́ться;

~ніліся вае́нныя гады́ на ўсё жыццё — запо́мнились (запечатле́лись) вое́нные го́ды на всю жизнь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раслі́нны в разн. знач. расти́тельный;

р. свет — расти́тельный мир;

○ р. арна́мент — расти́тельный орна́мент;

◊ ~ннае жыццё — расти́тельная жизнь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перастро́іцца², -о́юся, -о́ішся, -о́іцца; зак.

1. Размясціцца па-іншаму, змяніўшы свой строй (у 1 знач.).

Калона хутка перастроілася.

2. Змяніць сваё жыццё, працу і пад.

П. на новы лад (перан.).

|| незак. перастро́йвацца, -аецца.

|| наз. перастрае́нне, -я, н. (да 1 знач.).

П. на маршы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак.

1. Бурна расці; пышна красаваць.

Ярына на полі буяла.

Жыццё буяе (перан.).

2. Расці ў націну (пра бульбу, памідоры і пад.), у салому (пра жыта, пшаніцу і інш.), разрастацца на шкоду плоданашэнню.

Памідоры буяюць.

|| наз. буя́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)