крэдытава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.

1. Даць (даваць) каму‑н. у доўг, адпусціць (адпускаць) што‑н. у крэдыт. Крэдытаваць пакупнікоў. Крэдытаваць вялікай сумай.

2. Адпусціць (адпускаць) каму‑н. крэдыты (у 3 знач.). Крэдытаваць будаўніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысяга́ць éinen Eid léisten [áblegen, schwören*]; beschwören* vt (даваць паказанні пад прысягай);

прысяга́ць на адда́насць Tréue schwören*, den Tréueid léisten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

reprieve​2 [rɪˈpri:v] v.

1. адтэрміно́ўваць выкана́нне смяро́тнага прысу́ду

2. дава́ць перады́шку; часо́ва аблягча́ць (боль, пакуты і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

floodgate [ˈflʌdgeɪt] n. шлюз

♦

open the floodgates (of smth.)

1) адкрыва́ць даро́гу (чаму-н.)

2) дава́ць во́лю (пачуццям)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bribe​1 [braɪb] n. ха́бар;

give/offer a bribe дава́ць/прапанава́ць ха́бар;

accept/take a bribe прыма́ць/браць ха́бар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пажы́ва ж.

1. пожи́ва;

2. перен. пи́ща;

дава́ць ~ву чаму́-не́будзь — дава́ть пи́щу чему́-л.;

духо́ўная п. — духо́вная пи́ща;

п. для ро́зуму — пи́ща для ума́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

bring to book

а) дамага́цца тлумачэ́ньня

б) дава́ць нага́ну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ра́іць, ра́ю, ра́іш, ра́іць; рай; незак.

1. каго-што і з інф. Даваць якую-н. параду, рэкамендацыі, як зрабіць што-н., як паступіць.

Р. больш хадзіць.

2. з інф. (з адмоўем). Перасцерагаць ад чаго-н., не рэкамендаваць рабіць што-н.

На вайне не раяць весці дзённік.

|| зак. пара́іць, -а́ю, -а́іш, -а́іць; -а́й (да 1 знач.) і прыра́іць, -а́ю, -а́іш, -а́іць; -а́й; -а́ены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кансультава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго і без дап.

Даваць кансультацыю (у 1 знач.). [К. Чорны] кансультаваў пачынаючых літаратараў, вёў з імі ажыўленую перапіску. Кудраўцаў. [Уладзіміра Юсцінавіча] вазіць да хворых хуткая дапамога, на санітарныя самалёце ён вылятае ў раённыя бальніцы кансультаваць урачоў. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мясці́ць, мяшчу, месціш, месціць; незак., каго-што.

Змяшчаць у сабе, умяшчаць; размяшчаць, даваць прыстанішча. Невялікі ўтульны пакой бібліятэкі мясціў у сабе цяжкі пісьмовы стол і дзве шырокія шафы. Галавач. У старога сёння свята, І гасцей не месціць хата. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)