tress [tres] n. lit.
1. ку́дзер, па́сма; каса́;
in tresses запле́цены ў ко́сы
2. pl. tresses распу́шчаныя валасы́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
trim3 [trɪm] v.
1. падраза́ць, падрэ́зваць, падстрыга́ць (валасы, дрэвы); абраза́ць, абрэ́зваць (пругі)
2. (with) аздабля́ць, упрыго́жваць (адзенне)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
hair-raising [ˈheəreɪzɪŋ] adj. страшэ́нны, жахлі́вы, жу́дасны;
a hair-raising story жу́дасная гісто́рыя, ад яко́й валасы́ ды́бам устаю́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
blonde
[blɑ:nd]
1.
n.
блянды́нка f.
2.
v.t.
фарбава́ць валасы́ на сьве́тлы ко́лер
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
blowzed
[bloʊzd]
adj.
1) неаха́йны; раскудла́чаны
blowzy hair — раскудла́чаныя валасы́
2) чырванашчо́кі, грубы́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
uncurl
[ʌnˈkɜ:rl]
1.
v.t.
выпро́стваць не́шта заві́тае
2.
v.i.
разьвіва́цца (пра заві́тыя валасы́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Жучо́к ’шпілька для валасоў’ (валож., Жд.). Сем. перанос памянш. жучо́к (гл. жук 1) паводле функцыі: захватвае валасы, як лапкі жука.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пляйту́х ’збітыя валасы, каўтун’, ’пыж у патроне’ (ашм., Сцяшк. Сл.; шчуч., З нар. сл.). Гл. племтух. Параўн. таксама плентух (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прабо́р ’лінія, якая ўтвараецца на галаве, калі расчасаць на два бакі валасы’ (ТСБМ). Рус. пробо́р ’тс’. Да прабіраць < прабра́ць < браць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пэйс, часцей мн. л. п́эйсы ’валасы на скронях у выглядзе скручаных локанаў, што адпускалі прававерныя яўрэі’ (Нас., Сержп.), ’доўгія пасмы валасоў ля скроняў’, разм. ’раскручаныя доўгія валасы’ (ТСБМ, Жд. 3, Шат., Сл. ПЗБ, Яруш.), ’непрыбраныя, распушчаныя валасы’ (лях., Янк. Мат.; Сцяшк.), пэ́йсахі ’тс’ (Нас., Скарбы, Сцяшк.), пэ́йса ’дзявочая каса’, пэ́йсік ’локан’ (Нас.), параўн. укр. пейс, мн. л. пе́йси ’доўгія валасы на скронях у яўрэяў’, польск. pejs, мн. л. pejsy ’тс’, чэш. pejz, pejzy ’тс’, славац. pajes ’тс’. Запазычанне з ідыш pejes < ст.-яўр. pēʼōth ’скроні’ (мн. л. ад pēʼā ’бакі’), гл. Вінер, ЖСт., 1895, 1, 65; Фасмер, 3, 225; Махэк₂, 441; супраць Банькоўскі (2, 524): выводзіць з ням. дыял. мн. л. peissen ’бічыкі’, параўн. ням. peitsche ’пуга, бізун’, што, у сваю чаргу, лічыцца запазычаным са ст.-чэш. bič ’тс’; калі прыняць рэалію ў якасці архаізма, то такое тлумачэнне малаверагоднае.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)