эрміта́ж
(фр. ermitage = келля)
1) загарадны будынак, паркавы павільён;
2) музей мастацтва ў Санкт-Пецярбургу, заснаваны ў 1764 г.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мэ́рыя
(фр. mairie, ад лац. major = старшы)
орган гарадской выканаўчай улады, а таксама будынак, дзе ён размешчаны.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
няўда́ча, ‑ы, ж.
Адсутнасць удачы, поспеху. Паўдня прахадзілі мы дарэмна па лесе, так і не сустрэўшы ніводнага птушынага следу. Засмучаныя няўдачай, мы прыселі на паляне адпачыць. Ігнаценка. Бяссонныя ночы, творчае напружанне, праца, праца, няўдачы і пошукі — вось чым быў для .. [Веры] будынак тэатра. Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бак 1, бака, м.
Закрытая пасудзіна для вадкасцей. Казімір калыхнуў матацыкл, правяраючы на слых, па плюханню, ці хопіць у баку гаручага на дарогу. Краўчанка. Будынак.. [вадакачкі] застаўся цэлым. Быў надарваны толькі воданапорны бак. Лынькоў.
[Фр. bac.]
бак 2, бака, м.
Насавая частка верхняй палубы судна.
[Гал. bak.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вакза́л, ‑а, м.
Будынак для пасажыраў на чыгуначнай станцыі, прыстані і пад. Чыгуначны вакзал. Марскі вакзал. // Разм. Пасажырская чыгуначная або параходная станцыя. Задорна пераклікаліся гудкі паравозаў на вакзале, на таварнай станцыі. Лынькоў. З вакзала або з далёкай ускраіны даносіцца.. свіст паравоза. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
storey [ˈstɔ:ri] n. паве́рх;
a two-storeyed building двухпавярхо́вы буды́нак;
the top storey infml, joc. мазгі́, «кацяло́к»
♦ He is weak in the upper storey. У яго кепска варыць кацялок.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
увахо́д м.
1. род. увахо́ду (действие) вход;
у. забаро́нены — вход запрещён;
2. род. увахо́да (место для прохода внутрь) вход;
у. у буды́нак — вход в зда́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
постро́йка ж.
1. (действие) пабудо́ва, -вы ж., будава́нне, -ння ср.;
2. (строение) буды́нак, -нка м., будо́ўля, -лі ж., пабудо́ва, -вы ж.; (строительство) будаўні́цтва, -ва ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мур, ‑а і ‑у, м.
1. ‑а. Мураваны будынак. На месцы халупы — Будуецца мур, Жыццё ў берагі ўлілося. Лявонны. Цьмяны водсвет ліхтароў чуць-чуць мігаў над дахам бакавога муру. Гартны. Святлее мур у старасвецкіх ліпах, Калыша лісце Шчары лёгкі плёс... Лойка. // ‑у. Цагляная або каменная сцяна вакол чаго‑н. Ужо сцямнела, як прыйшла [Наталля] да сябе ў пакоік і, сеўшы на ложку, аддалася думкам.. Паўстаў астрог — хмуры, жоўты будынак, агароджаны высокім мурам. Гартны. Старадаўні чырвоны цагляны мур з чатырохкутнымі вежамі і высокімі брамкамі цягнецца ад берага ракі праз увесь горад да каралеўскага палаца. В. Вольскі.
2. ‑у. Кладка (у 2 знач.).
[Ням. Mauer, з лац. murus — сцяна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэйхста́г
(ням. Reichstag, ад Reich = дзяржава + Tag = зборы)
германскі парламент да 1945 г., а таксама будынак, дзе засядаў гэты парламент.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)