Verbum

праму́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго (што).

Падвергнуць мучэнням на працягу якога-н. часу.

нездавальне́нне, -я, н.

Пачуццё непрыязнасці, неадабрэння ў адносінах да каго-, чаго-н.

Выказаць сваё н.

непрывы́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

Адсутнасць прывычкі да каго-, чаго-н.

З непрывычкі стаміўся.

нямно́гія, -іх.

Якія складаюць невялікую частку каго-, чаго-н.; асобныя, некаторыя.

Н. вярнуліся з бою.

нясі́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; незак., каго-што.

Пазбаўляць сілы, рабіць бяссільным.

Нясіліць стома рукі.

о́птымум, -у, м. (спец.).

Сукупнасць найбольш спрыяльных умоў для каго-, чаго-н.

Тэмпературны о. чалавека.

паадгаро́джваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Адгарадзіць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. участкі.

пааддзяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., каго-што.

Аддзяліць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. сыноў.

паадпраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., каго-што.

Адправіць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. пасылкі.

пазабаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., каго.

Павесяліць, пацешыць.

П. дзяцей.

|| звар. пазабаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.