Трэ́пяць 1 ‘багна, дрыгва’ (ваўк., Сцяшк.). Утворана ад дзеяслова *trepet‑ati > трапятаць (гл.) пры дапамозе суф. ‑ь з адцягненым значэннем ‘тое, што трапечацца, калышацца, пастаянна рухаецца’.

Трэ́пяць 2 ‘тое, што вельмі белае’: трэпяць, аш у вочы коля сваёю бялізнаю (навагр., ЖНС), значэнне, відаць, кантэкстуальна абумоўленае. Да трапята́ць ‘мільгацець’ (гл.), утворана ад асновы, прадстаўленай у прасл. *trepet‑ati, пры дапамозе суф. ‑ь з адцягненным значэннем (як бел‑ь).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

premium​1 [ˈpri:miəm] n.

1. страхавы́ ўзнос

2. узнагаро́да, прэ́мія; узнагаро́джанне;

a premium/bonus system прэмія́льная сістэ́ма

♦

at a premium

1) які́ карыстаецца вялі́кім по́пытам; ве́льмі кашто́ўны

2) вышэ́й за наміна́льную ва́ртасць;

put/place/set a premium on smb./smth. заахво́чваць; падтры́мліваць каго́-н./што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rotten [ˈrɒtn] adj.

1. гнілы́, прагні́лы; сапсава́ны; ту́хлы;

rotten floorboards прагні́лыя масні́цы;

a rotten egg ту́хлае я́йка

2. infml несумле́нны

3. infml пага́ны, паску́дны; дрэ́нны; агі́дны;

rotten weather ве́льмі дрэ́ннае надво́р’е;

a rotten player ніку́ды не ва́рты ігро́к;

rotten work халту́рная рабо́та

♦

a rotten apple ≅ паршы́вая аве́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shaky [ˈʃeɪki] adj.

1. дрыго́ткі, дрыжа́чы;

His hands are shaky. У яго трасуцца рукі;

He looks a bit shaky on his feet. Ён няцвёрда трымаецца на нагах.

2. хі́сткі, няпэ́ўны;

a shaky argument хі́сткі аргуме́нт;

My French is a bit shaky. Я не вельмі добра ведаю французскую мову.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stage​4 [steɪdʒ] v.

1. ста́віць п’е́су; ста́віцца (пра п’есу);

The play stages well. П’еса вельмі сцэнічная.

2. арганізо́ўваць (паказ чаго-н.); здзяйсня́ць;

stage a show пака́зваць шо́у;

stage a strike вы́йсці на забасто́ўку

3. інсцэні́раваць (раман, навелу і да т.п.);

stage an accident інсцэні́раваць няшча́сны вы́падак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

поря́дком нареч., разг.

1. (весьма) ве́льмі (изрядно) даво́лі-такі, до́бра-такі;

мне э́то поря́дком надое́ло мне гэ́та даво́лі-такі (до́бра-такі) надаку́чыла;

2. (как следует) як трэ́ба, як ма́е быць;

он ничего́ поря́дком не сде́лал ён нічо́га як трэ́ба (як ма́е быць) не зрабі́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сплошь нареч. (весь) уве́сь (чы́сты); (на всём протяжении) скрозь; (целиком) ца́лкам; (подряд) за́пар;

всё ле́то сплошь шли дожди́ усё ле́та ішлі́ дажджы́;

лес тяну́лся сплошь на не́сколько киломе́тров лес цягну́ўся (ішо́ў) скрозь на не́калькі кіламе́траў;

всё сплошь усё чы́ста;

◊

сплошь и ря́дом скрозь; ве́льмі ча́ста.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чуць¹, чу́ю, чу́еш, чу́е; чу́ты; незак.

1. каго-што. Успрымаць што-н. на слых, пры дапамозе органаў слыху.

Ч. птушыны спеў.

Ч. музыку.

2. без дап. Мець слых.

Ён дрэнна чуе.

3. аб кім-чым, пра каго-што і з дадан. Атрымліваць якія-н. звесткі, даведвацца.

Ці чулі навіну? Я чуў, што ў вас былі госці.

4. каго-што і з дадан. Успрымаць, пазнаваць шляхам адчування; адчуваць.

Птушкі чуюць пахаладанне.

Ты чуеш, што пахне дымам?

5. (са словам «сябе»). Мець пэўныя (фізічныя, псіхічныя) адчуванні; адчуваць.

Ён чуў сябе тут як дома.

6. у знач. пабочн. сл. чу́еш (чу́еце). Ужыв. для пацвярджэння сказанага, як настойлівае ўказанне, патрабаванне чаго-н. (разм.).

Толькі не спазніся, чуеш!

Прыязджай абавязкова, чуеш!

◊

Дух чуць чый (разм.) — адчуваць чыю-н. строгасць, баяцца каго-н.

І чуць не чуў (разм.) — поўны адказ ад чаго-н.

На свае (уласныя) вушы чуць, сваімі вушамі чуць — непасрэдна самому чуць што-н.

Не чуць душы ў кім (разм.) — вельмі моцна, бязмежна любіць каго-н.

Не чуць зямлі пад сабой (разм.) — адчуваць вялікую радасць, захапленне.

Не чуць ног пад сабой (разм.) — вельмі стаміцца ад бегу, доўгай хадзьбы і пад.

Чуць з трэціх вуснаў — чуць што-н. не непасрэдна, а праз каго-н.

Чуць краем вуха (разм.) — часткова, няпоўнасцю, няправільна чуць што-н.

|| зак. пачу́ць, -чу́ю, -чу́еш, чу́е; -чу́ты (да 1, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

przypominać

przypomina|ć

незак. 1 komu o czym напамінаць; нагадваць каму аб чым;

2. kogo/co нагадваць што/каго;

~ć bardzo siostrę — вельмі нагадваць сястру;

przypominać mi swoją matkę — яна нагадвае мне яе маці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dziadek

dziad|ek

м.

1. дзядуля, дзядуня; дзядок; стары;

2. жабрак; старац;

3. ~kowie — дзед і баба; дзядуля і бабуля;

~ek do orzechów — шчыпцы для арэхаў;

~ek kościany — вельмі худы чалавек; худэрба; сухарэбрык; кашчэй

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)