Verbum

нефарма́л, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Член нефармальнай, афіцыйна не зацверджанай арганізацыі, групы.

нефарма́льны, -ая, -ае.

У выразе: нефармальныя аб’яднанні — групы аднадумцаў, якія не з’яўляюцца афіцыйнай юрыдычнай адзінкай, не маюць свайго рахунку ў банку, штата супрацоўнікаў, органа друку і пад.

нефры́т¹, -у, М -ры́це, м.

Запаленне нырак.

нефры́т², -у, М -ры́це, м.

Малочнабелы або зеленаваты мінерал, які ідзе на выраб упрыгожанняў і інш.

|| прым. нефры́тавы, -ая, -ае.

не́хаця, прысл.

Без жадання, неахвотна.

Н. рабіць што-н.

нехлямя́жы, -ая, -ае.

Несамавіты; нязграбны, няўклюдны; дрэнна зроблены (аб рэчах, прадметах).

|| наз. нехлямя́жасць, -і, ж.

не́хрысць, -я, мн. -і, -яў, м. (разм., лаянк.).

Бессаромны, бессардэчны чалавек.

Ці ж мы нехрысці якія?

не́хта, не́кага, не́каму, не́кага, не́кім, аб не́кім, займ. неазнач.

1. Невядома хто, нейкі чалавек.

Н. стукаў у дзверы.

2. Якісьці мала каму вядомы чалавек (у спалучэнні з прозвішчам, імем).

Н.

Іваноў.

3. Які-н. чалавек, усё роўна хто; хто-н.

нецэнзу́рны, -ая, -ае.

Непрыстойны, грубы.

Нецэнзурныя словы.

|| наз. нецэнзу́рнасць, -і, ж.

нецярпе́нне, -я, н.

Недахоп, адсутнасць цярпення пры чаканні каго-, чаго-н.

Чакаць з нецярпеннем.