ВЕ́ПРАЎШЧЫНА,

вепраўшчызна, павепраўшчызна, грашовы падатак у ВКЛ, які ў 16—18 ст. спаганяўся з сялян за права карыстання ляснымі ўгоддзямі землеўласніка. Памер вызначаўся непасрэдна зямельным уласнікам.

т. 4, с. 91

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аплы́ў Нетрывалы бераг ракі, рова, які аплывае, не можа быць стромым (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

гару́н Дрэва з нарастам, які ідзе на выраб труту.

□ в. Гаруны́ Азяр.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

губа́ Кавалак зямлі, які селянін мог узараць на працягу дня сахой (Гарб.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

сарабо́йня Вялікі хлеў у маёнтку, які служыў для складвання кармоў (Тал. Мядзв.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

метры́чны​II (які мае адносіны да метрык):

метры́чнае пасве́дчанне Gebúrtsurkunde f -, -n;

метры́чная кні́га Gebúrtsregister n -s, -, Gebúrtsbuch n -(e)s, -bücher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

несвядо́ма прысл., несвядо́мы

1. (які не ўсведамляе сваіх адносінаў да рэчаіснасці) nicht bewússt;

2. (інстынктыўны) únbewusst; únbeabsichtigt (ненаўмысны);

несвядо́ма ўчы́нак únbewusste [nicht vórsätzliche] Hándlung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выме́рны

1. méssbar, mensurábel;

выме́рная велічыня́ матэм. mensuráble [méssbare] Größe;

2. (які служыць для вымярэння) Mess-;

выме́рная прыла́да Méssgerät n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

арэ́хавы

1. (які мае дачыненне да плода) Nuss-;

2. (зроблены з драўніны арэха) Nússbaum-;

арэ́хавае маро́жанае Nússeis n -es, Eis mit Nüssen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ко́лющий

1. прич. які́ (што) ко́ле;

2. прил. ко́лючы;

ко́лющая боль ко́лючы боль;

ко́лющее ору́жие ко́лючая збро́я;

3. перен. (колючий) калю́чы; (язвительный) з’е́длівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)