Verbum

захава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто захоўвае што-н., прытрымліваецца чаго-н.

З. спадчыны.

З. традыцый.

|| ж. захава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

го́дны, -ая, -ае; -дзен, -дна.

Прыгодны для чаго-н., для якіх-н. мэт.

Г. для страявой службы.

|| наз. го́днасць, -і, ж.

Тэрмін годнасці лякарства.

дада́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -да́сца; -даду́цца; зак. (разм.).

Далучыцца, дабавіцца да чаго-н.

Да ўсіх бядот дадалося і гэтае няшчасце.

дакасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак.

1. Закончыць касьбу чаго-н.

Д. пожню.

2. Скасіць да пэўнага месца, да пэўнай мяжы.

Д. да канавы.

далажы́ць², -лажу́, -ло́жыш, -ло́жыць; зак., што і чаго.

Палажыць дадаткова; дадаць, дакласці.

Д. у слоік варэнне.

Д. яшчэ дзясятку.

|| незак. дакла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

даме́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -шкі, -шак, ж.

Тое, што прыбаўлена, прымешана да чаго-н.

Мука з дамешкай вотруб’я.

|| прым. даме́шкавы, -ая, -ае.

даміна́нта, -ы, ДМ -нце, мн. -ы, -на́нт і -аў, ж. (кніжн.).

Асноўная, найважнейшая ідэя, прыкмета або частка чаго-н.

|| прым. даміна́нтны, -ая, -ае.

даскака́ць, -скачу́, -ска́чаш, -ска́ча; -скачы́; зак., да чаго.

Скачучы, дасягнуць якога-н. месца.

На адной назе даскакаў да дзвярэй.

|| незак. даска́кваць, -аю, -аеш, -ае.

двухсотго́ддзе, -я, н.

1. Тэрмін у дзвесце гадоў.

2. чаго. Гадавіна падзеі, якая адбылася дзвесце гадоў назад.

Д. заснавання горада.

|| прым. двухсотгадо́вы, -ая, -ае.

дзесяціго́ддзе, -я, н.

1. Тэрмін у дзесяць гадоў.

2. чаго. Гадавіна падзеі, што адбылася дзесяць гадоў таму назад.

Д. інстытута.

|| прым. дзесяцігадо́вы, -ая, -ае.