мацэра́цыя

(лац. maceratio)

размякчэнне раслінных або жывёльных тканак у выніку растварэння міжклетачнага рэчыва пад уздзеяннем вадкасці, выкарыстоўваецца пры апрацоўцы валакністых раслін (лёну, канапель), пры вырабе анатамічных прэпаратаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трансфера́зы

(ад лац. transferre = пераносіць, пераводзіць)

група ферментаў, пад уплывам якіх адбываюцца рэакцыі ўнутрымалекулярнага і міжмалекулярнага пераносу атамаў або груп атамаў у арганізме чалавека, жывёл і раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

чапра́к

(тур. ćaprak)

1) найбольш тоўстая і моцная частка скуры са спіны жывёлы, што ідзе на выраб падэшвы і для тэхнічных патрэб;

2) подсцілка пад сядло, гунька.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бубо́н, ‑а, м.

Апухлая ў выніку запалення лімфатычная залоза (у пахвіне, пад пахамі).

[Ад грэч. bubon — пахвіна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вінакурэ́нне, ‑я, н.

Вытворчасць спірту і гарэлкі са збожжа, з бульбы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́хці, выкл.

Разм. Ужываецца пры выказванні шкадавання, прыкрасці, нездавальнення і пад. Вохці мне!

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфіцы́раванне, ‑я, н.

Спец. Унясенне інфекцыі куды‑н. (у арганізм, рану і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кама́рынская, ‑ай, ж.

Руская народная танцавальная песня, а таксама танец пад гэту песню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукаперайма́льнік, ‑а, м.

Чалавек, які дакладна перадае галасы жывёл, розныя шумы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засы́пшчык, ‑а, м.

Рабочы, які робіць засыпку ў печ руды, вугалю і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)