чапра́к

(тур. ćaprak)

1) найбольш тоўстая і моцная частка скуры са спіны жывёлы, што ідзе на выраб падэшвы і для тэхнічных патрэб;

2) подсцілка пад сядло, гунька.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)