Verbum

пагарджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., кім-чым.

Адносіцца да каго-, чаго-н. з пагардай, халатнасцю, не захоўваць.

П. тэхнікай бяспекі.

|| наз. пагарджа́нне, -я, н.

падтры́мліваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. падтрымаць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Служыць апорай для чаго-н.

Падпоры падтрымлівалі столь.

пазакле́йваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Заклеіць усё, многае.

П. шчыліны.

2. Наляпіўшы чаго-н. мноства, укрыць усё, многае.

П. сцены малюнкамі.

наабіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго.

1. Абіраючы, сабраць у нейкай колькасці.

Н. кош сліў.

2. Нааблупліваць, наабрэзваць у нейкай колькасці.

Н. місу бульбы.

наба́яць, -ба́ю, -ба́еш, -ба́е; -ба́й; зак., што і чаго (разм.).

1. Расказаць казку, байку або многа казак, баек.

2. Узвесці на каго-н. паклёп.

надба́віць, -ба́ўлю, -ба́віш, -ба́віць; -ба́ўлены; зак., што і чаго (разм.).

Тое, што і набавіць.

|| наз. надба́ўка, -і, ДМ -ба́ўцы, мн. -і, -ба́вак, ж.

надпі́ска, -і, ДМ -пісцы, мн. -і, -сак, ж.

1. гл. надпісаць.

2. Тое, што змешчана зверху чаго-н. напісанага.

У рукапісе шмат надпісак.

наплю́хаць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго і без дап.

Плюхаючы, разліць, наліць на што-н.

Н. вады на падлогу.

|| незак. наплю́хваць, -аю, -аеш, -ае.

жа́ласнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто праяўляе жаласць да каго-, чаго-н.

|| ж. жа́ласніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. жа́ласніцкі, -ая, -ае.

жамчу́жына, -ы, мн. -ы, -жын, ж.

1. Асобнае зерне жэмчугу.

2. перан., чаго або якая. Непаўторны скарб, лепшае ўпрыгожанне (высок.).

Нарач — ж. беларускай зямлі.