неапе́раны, ‑ая, ‑ае.

Не пакрыты пер’ем (аб птушаняці). Неаперанае бусляня. // перан. Разм. Які не ведае жыцця, не мае вопыту ў чым‑н. Так непрыкметна неапераны падлетак-птушанё становіцца птушкай. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрыгля́дны, ‑ая, ‑ае.

Непрывабны з выгляду; несамавіты. Непрыглядны чалавек. Непрыглядны малюнак. // перан. Дрэнны, якому нельга пазайздросціць. Фатаграфіі рабочага дня і назіранні за выкарыстаннем абсталявання па цэхах далі непрыглядную карціну. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пага́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Гаўкаць некаторы час. Сабака пагаўкаў і перастаў.

2. перан. Груб. Пагаварыць некаторы час. [Сомік:] — Вось пагаўкай яшчэ, дык заробіш ты ў мяне сёння. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́іцца, ‑двоіцца; зак.

1. Павялічыцца ўдвая. Вытворчасць прадуктаў падвоілася.

2. перан. Павялічыцца, зрабіцца значна мацнейшым, большым. У Леапольда Гушкі падвоілася стараннасць, цягавітасць, сіла. Чорны.

3. Стаць, зрабіцца двайным. Зычныя падвоіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Парна́с, ‑а, м.

1. (з вялікай літары). Горны масіў у сярэдняй частцы Грэцыі, дзе, паводле міфалагічных уяўленняў, жылі Апалон і музы.

2. перан. Усё, што звязана з паэзіяй; свет паэзіі.

[Грэч. Parnassos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партыза́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.

Разм.

1. Весці партызанскую барацьбу. Нейкі здраднік данёс фашыстам, што былы дырэктар саўгаса партызаніць у тутэйшых лясах. Шчарбатаў.

2. перан. Займацца партызаншчынай (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамясі́ць, ‑мяшу, ‑месіш, ‑месіць; зак., што.

1. Расціраючы, размінаючы, ператварыць у аднародную масу. Перамясіць гліну.

2. Замясіць нанава, яшчэ раз. Перамясіць цеста.

3. перан. Разм. Стаптаць, змясіць. Коні перамясілі сенажаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыблы́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм.

1. Прывязаць абы-як, заблытваючы. Прыблытаць каня.

2. перан. Расказваючы, дадаць, упамянуць што‑н. недарэчы. // Умяшаць каго‑н. у якую‑н. справу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысмакта́ць, ‑смакчу, ‑смокчаш, ‑смокча; зак., што.

Прыцягнуць, прыціснуць да сябе. [Ліда] упала на чорны, змяшаны з вугалем пясок. Паспрабавала падняцца, але плечы яе нібы што прысмактала. Федасеенка. // перан. Разм. Захапіць сабой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгняздзі́цца, ‑гнязджуся, ‑гнездзішся, ‑гнездзіцца; зак.

Размясціцца па гнёздах (пра птушак). // перан. Заняць адпаведныя месцы. Як натрэніраваная пажарная каманда, .. [жанчыны] мігалі разгняздзіліся ў кузаве, кожная ля свайго паўнюткага каша ці клунка. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)