Verbum

распыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Пытаючы ў каго-н., даведацца пра што-н., высветліць што-н.

Р. дарогу на вакзал.

|| незак. распы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. распы́тванне, -я, н. і ро́спыт, -у, М -пыце, м.

раўнаду́шны, -ая, -ае.

1. Абыякавы да людзей, да навакольнага.

Ён чалавек р.

2. да каго-чаго. Які не адчувае схільнасці, цікавасці, цягі да каго-, чаго-н.

Ён р. да паэзіі.

|| наз. раўнаду́шнасць, -і, ж. і раўнаду́шша, -а, н.

загарадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак., каго-што.

Зрабіць агароджу, плот, абнесці якой-н. перашкодай.

З. плот.

З. уваход.

З. сабой каго-н.

|| незак. загаро́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. загарадзі́цца, -раджу́ся, -ро́дзішся, -ро́дзіцца; незак. загаро́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

зблі́зіць, зблі́жу, зблі́зіш, зблі́зіць; зблі́жаны; зак.

1. каго-што. Наблізіць аднаго да другога.

З. канцы дроту.

2. каго (што). Прымусіць уступіць у блізкія, сяброўскія адносіны.

Агульныя інтарэсы іх зблізілі.

|| незак. збліжа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. збліжэ́нне, -я, н.

зважа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., на каго-што і з дадан. (звычайна з адмоўем).

Звяртаць увагу на каго-, што-н., надаваць значэнне каму-, чаму-н.

Ён ні на што не зважае.

○

Зважай! — каманда, якая азначае: стаяць навыцяжку, нерухома.

згуртава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак.

1. каго. Аб’яднаць, наблізіўшы аднаго да другога.

З. жывёлу.

2. перан., каго (што). Дабіўшыся адзінства, згуртаванасці, аб’яднаць.

З. брыгаду.

|| незак. згурто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. згуртава́нне, -я, н. (да 2 знач.).

ла́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; незак., каго-што.

1. Праяўляць пяшчотнасць, любоў, ласку¹.

Л. дзіця.

2. Пяшчотна дакранацца да каго-н., чаго-н., гладзіць.

Л. сабаку.

3. перан. Песціць, выклікаць прыемнае адчуванне.

Сонца л. твар.

|| наз. ла́шчанне, -я, н.

пераступі́ць¹, -уплю́, -у́піш, -у́піць; зак.

1. каго-што і цераз каго-што. Ступіўшы, перайсці што-н.

П. парог (цераз парог).

2. перан., што. Парушыць, перасягнуць мяжу чаго-н.

П. мяжу прыстойнасці.

П. закон.

|| незак. пераступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

недахо́п, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Памылка, хіба; недасканаласць чаго-н.; адмоўная рыса ў каго-н.

Выявіць недахопы ў рабоце.

2. Адсутнасць неабходнай колькасці каго-, чаго-н.; патрэба ў кім-, чым-н.

Н. урачоў.

Н. будаўнічых матэрыялаў.

падбухто́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго (што) (разм.).

1. Падбіць што-н. зрабіць (звычайна дрэннае, заганнае).

П. да спрэчак.

2. Настроіць супраць каго-н.

П. сына супраць бацькі.

|| незак. падбухто́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падбухто́рванне, -я, н.