Verbum

каціравацца, ✂; незак.

1. Цаніцца, ацэньвацца (пра тавары, каштоўныя паперы, валюту) (спец.).

2. Быць у абароце на біржы (спец.).

3. Атрымліваць, мець тую або іншую ацэнку ў вачах грамадства: цаніцца, прызнавацца значным.

   • Чалавек з ведамі каціруецца ўсюды.

здрадлівы, ✂.

1. Які можа здрадзіць, прадажны.

   • З. чалавек.

2. Які заключае ў сабе здраду, з’яўляецца здрадай.

   • З. учынак.

3. перан. Падманлівы, каварны, які ўтойвае ў сабе што-н. непрыемнае.

   • Здрадлівая ўсмешка.
   • З. лёд.

|| наз. здрадлівасць, ✂.

маўчальнік, ✂, м.

1. Чалавек, які даў зарок маўчання пад уплывам рэлігійных меркаванняў (разм. уст.).

2. Пра маўклівага чалавека, а таксама (неадабр.) пра чалавека, які з меркаванняў асцярогі не выказвае сваёй думкі, адмоўчваецца.

|| ж. маўчальніца, ✂.

пачцівы, ✂.

1. Паважны, шаноўны, добразычлівы; які выказвае павагу, пашану да каго-н.

   • П. чалавек.
   • П. паклон.
   • Пачціва (прысл.) прывітацца.

2. перан. Вялікі, значны (разм.).

   • На пачцівай адлегласці.

|| наз. пачцівасць, ✂.

• Праяўляць п. да каго-н.

завала, ✂, ж.

1. Прыстасаванне ў форме металічнага стрыжня або жэрдкі для запірання дзвярэй.

   • Зачыніць дзверы на замок і завалу.

2. Тое, што і завал (у 1 знач.).

3. перан. Лянівы чалавек, лежабок (разм.).

|| прым. завальны, ✂.

праніклівы, ✂.

1. Які глыбока і правільна разгадвае, разумее што-н., здагадлівы, прадбачлівы.

   • П. чалавек.

2. Назіральны, пільны.

   • П. погляд.
   • П. розум.

3. Які змяшчае ў сабе глыбіню пачуццяў, праўдзівы, шчыры.

   • Праніклівыя радкі верша.

|| наз. праніклівасць, ✂.

стаж, ✂, м.

1. Працягласць дзейнасці ў якой-н. галіне.

   • Працоўны с.

2. Тэрмін, на працягу якога чалавек працуе для набыцця вопыту па сваёй спецыяльнасці, а таксама для агульнай ацэнкі тых, хто стажыруецца.

   • Праходзіць выпрабавальны с.