ра́нены

1. прич. ра́ненный;

р. ку́ляй — ра́ненный пу́лей;

2. прил. ра́неный;

р. бае́ц — ра́неный бое́ц;

3. в знач. сущ. ра́неный;

праці́ўнік стра́ціў ~нымі ты́сячу чалаве́к — проти́вник потеря́л ра́неными ты́сячу челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няўклю́да м., ж. разм.

1. Tölpel m -s, -, Tólpatsch m -es, -e;

2. разм. (неахайны чалавек) únsauberer [únordentlicher, líederlicher] Mensch; Schlámpe f -, -n (жанчына); Schmútzfink m -en, -en, Líederjan m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прэтэ́нзія ж. Ánspruch m -(e)s, -sprüche, Prätentión f -, -en, Ánmaßung f -, -en (неабгрунтаваная);

чалаве́к з прэтэ́нзіямі ein ánspruchsvoller Mensch;

прад’яві́ць прэтэ́нзію séinen Ánspruch géltend máchen;

без прэтэ́нзій ánspruchslos, beschéiden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

капа́ч м.

1. разм. Spáten m -s, -, Scháufel f -, -n;

2. (землякоп) Érdarbeiter m -s, -;

3. (марудлівы чалавек) Trödler m -s, -, Trödelfritze m -n, -n (мужчына), Trödelliese f -, -n (жанчына)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ардына́рны

(лац. ordinarius = звычайны)

1) які нічым не вызначаецца, звычайны, нават пасрэдны (а. чалавек);

2) уст. штатны;

а. прафесар — прафесар, які кіраваў кафедрай (параўн. экстраардынарны 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

герагігіе́на

(ад гр. geron = стары чалавек + гігіена)

раздзел геранталогіі, які вывучае ўплыў фактараў асяроддзя (сацыяльных, бытавых, прыродных) і ладу жыцця на хуткасць і характар старэння чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

музыка́льны

(лац. musicalis)

1) здатны да музыкі, здольны ўспрымаць і правільна перадаваць яе (напр. м. слых, м. чалавек);

2) прыемны на слых, меладычны (напр. м. голас).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нігілі́ст

(ад лац. nihil = нішто, нічога)

1) чалавек, які праяўляе нігілізм 1;

2) прадстаўнік разначыннай інтэлігенцыі 60-х гг. 19 ст. у Расіі, прыхільнік нігілізму 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

па́рыя

(ад таміл. parajjan = назва касты)

1) чалавек, які належыць да касты «парайян», адной з ніжэйшых каст «недатыкальных» у Паўд. Індыі;

2) перан. прыніжаная, бяспраўная асоба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фініты́зм

(ад лац. fmitus = канечны)

філасофская канцэпцыя, якая адмаўляе аб’ектыўна-рэальны змест катэгорыі бесканечнага, зыходзячы з таго, што чалавек заўсёды мае справу толькі з канечнымі рэчамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)