шаба́шыць, -шу, -шыш, -шыць; незак. (разм.).

1. Канчаць або перапыняць работу.

2. Зарабляць грошы, выконваючы выгадную работу, акрамя асноўнай.

Ш. у выхадны дзень.

|| зак. пашаба́шыць, -шу, -шыш, -шыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шчыпа́цца, -ыплю́ся, -ы́плешся, -ы́плецца; незак.

1. Шчыпаць (у 1 знач.) каго-н. або шчыпаць адзін аднаго.

2. Тое, што і шчыпаць (у 2 знач.).

|| наз. шчыпа́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Сцегнавая ці лапатачная частка тушы свінні або барана, адпаведным чынам прыгатаваная для ўжывання.

Вяпровая ш.

|| прым. шы́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ю́шка¹, -і, ДМ ю́шцы, мн. -і, -шак, ж.

Металічны кружок або чатырохвугольная пласціна, якімі закладаюць адтуліну ў коміне, каб не выходзіла цёплае паветра.

|| прым. ю́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зашрубава́цца, ‑буецца; зак.

Круцячыся, замацавацца або заняць патрэбнае становішча (пра што‑н., што мае шрубавую нарэзку).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звастры́цца, звострыцца; зак.

Стаць вельмі тонкім, вузкім ад шматразовага вастрэння або ад доўгага ўжывання. Нож звастрыўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звізі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Накіраваць аптычны або вугламерны інструмент на які‑н. пункт, прадмет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загусці́ць, ‑гушчу, ‑гусціш, ‑гусціць; зак., што.

Разм. Зрабіць густым або занадта густым. Загусціць цеста. Загусціць пасевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газахо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Канал трубы, па якім падзецца або адводзіцца газ ​1. Ачысціць газаходы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Дадаць (дадаваць) гарнір (да мясной або рыбнай стравы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)