сяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
1. Ісці, рухацца (разм.).
С. упэўненым крокам.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Прасцірацца, даходзіць да якой-н. мяжы, узроўню і пад.
Раўніна сягае аж да ракі.
Мае думкі далёка сягаюць (перан.).
|| зак. сягну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, сегняце́, -ну́ць; -ні́?
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Дэ́баць ’ісці, дыбаць’ (Сцяц., Бяльк.). Дыялектная форма (змена ы > э) дзеяслова ды́баць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
kierować się
незак.
1. накіроўвацца; ісці;
kierować się w stronę rzeki — ісці ў бок ракі;
kierować się ku domowi — ісці дадому;
2. кіравацца;
kierować się bezinteresownością — кіравацца бескарыслівасцю;
kierować się uczuciem (rozsądkiem) — кіравацца пачуццём (розумам)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Зашля́паць ’наслядзіць’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. шляпаць, шлёпаць. Рус. зашаляпать ’пачаць ісці па гразі’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лямце́ць ’ісці трушком, бегчы’ (слонім., Жыв. сл.). Няясна. Магчыма ад ляце́ць з устаўным ‑м‑ (?).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
збло́ціць, зблочу, зблоціш, зблоціць; зак., што.
Абл. Сапсаваць, зглуміць. Многа зблоціла, пад’ела І магла б ісці дадому, Ды па свінскай завядзёнцы Завалілася ў салому. Дзеружынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
услуго́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм.
1. Незак. да услужыць.
2. Прыслужваць, услужваць каму‑н. Прыйшлося — хочаш не хочаш — ісці Кастусю ўслугоўваць ляснічаму. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цю́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Ісці памалу, малымі крокамі. За возам цюпала жанчына. Сачанка. За .. [бухгалтарам] цюпала ў боціках пульхная дзяўчына з напудраным носам. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эпіта́фія, ‑і, ж.
1. Надмагільны надпіс.
2. Літаратурны твор, напісаны з выпадку чыёй‑н. смерці. Сябрам мы прысвячаем эпітафіі, Калі паклічуць за труной ісці. Бураўкін.
[Ад грэч. epitáphios — надмагільны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паспяхо́ва прысл erfólgreich, mit (gutem) Erfólg;
ісці́ паспяхо́ва (аб справах) gut géhen* [stehen*], sich günstig entwíckeln
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)