Wírtschaft

f -, -en

1) гаспада́рка

2) экано́міка

3) рэстара́н, карчма́, шыно́к

4) вядзе́нне гаспада́ркі, гаспада́рнічанне

die ~ führen — займа́цца гаспада́ркай, ве́сці гаспада́рку

5) іран. беспара́дак

schöne ~! — іран. ну і пара́дкі!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

oficjel

м. разм.

1. афіцыйная асоба;

2. іран.. вялікая шышка; важная птушка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dźwięk, ~u

м. гук;

naśladowanie ~ów — гукаперайманне;

pusty dźwięk — іран. пусты гук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Kalíf

m -en, -en халі́ф, калі́ф

~ auf kúrze Dáuer — іран. калі́ф на гадзі́ну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pflánze

f -, -n раслі́на

◊ éine nétte ~! — іран. ну і фрукт!, ну і гусь!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

náchbeten

vt (D) іран. паўтара́ць (за кім-н. яго словы); падда́кваць (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sínnig

a

1) разу́мны

2) задуме́нны; чуллі́вы

3) іран. до́бра заду́маны, але́ бессэнсо́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erspríeßlich

a кары́сны; паспяхо́вы, вы́гадны

das ist ja recht ~! — іран. гэ́та ве́льмі мі́ла!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ва́жніца ’важнасць; важная асоба’ (іран.) (Гарэц.). Да важны 1 суфікс жаночага роду ‑іца.

Важні́ца ’вагавая’ (З нар. сл.). Да *ваг‑ьн‑іца < вага. Параўн. іншыя назвы месца, дзе важаць: вагавая (БРС), важыўня (Бяльк.), вагільнік (З нар. сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сталі́нда (столі́нда) экспр. ‘худзізна’ (шчуч., Сл. ПЗБ), станклі́да іран. ‘высокі хударлявы чалавек’ (Мат. Маг.). Паводле аўтараў Сл. ПЗБ (4, 589), з літ. stuolỹs ‘корч’, што малаверагодна. Магчыма, звязанае з скулінда, скаланда (гл.) з набліжэннем да тонкі, танклявы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)