Verbum

нараві́сты, -ая, -ае.

1. 3 норавам (звычайна пра коней).

Н. конь.

2. Натурысты, капрызны (пра чалавека).

Чалавек з наравістым характарам.

|| наз. нараві́стасць, -і, ж.

ны́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Орган мочавыдзялення ў чалавека і пазваночных жывёл.

Запаленне нырак.

|| прым. ны́рачны, -ая, -ае.

Нырачныя сасуды.

парапсіхало́гія, -і, ж. (спец.).

Вучэнне аб гіпатэтычнай магчымасці непасрэдна перадаваць на адлегласць інфармацыю аб нервова-псіхалагічным стане аднаго чалавека другому.

|| прым. парапсіхалагі́чны, -ая, -ае.

валасе́нь, -сня́, мн. -сні́, -снёў, м.

1. Паразітычны вадзяны чарвяк, падобны на волас.

2. Хвароба скуры ног у чалавека і жывёлы ў выглядзе язваў.

лама́ка, -і, ДМ -ма́цы, мн. -і, -ма́к, ж. (разм.).

1. Старая або сапсаваная рэч.

2. перан. Нязграбны, няздатны (пра чалавека, жывёлу, звычайна старых).

калі́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і халіф.

◊

Каліф на гадзіну (кніжн., часцей іран.) — пра чалавека, які займеў уладу на кароткі час.

адратава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., каго-што.

Выратаваць ад гібелі, знішчэння і пад.

А. чалавека ад смерці.

|| незак. адрато́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

антрапамарфі́зм, -у, м. (спец.).

Перанясенне псіхалагічных уласцівасцей чалавека на з’явы прыроды, жывёл, прадметы, а таксама ўяўленне багоў у выглядзе людзей.

|| прым. антрапамарфі́чны, -ая, -ае.

баро́даўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -давак, ж.

Невялікая цвёрдая нарасць на скуры чалавека, на кары дрэў і інш.

|| прым. баро́давачны, -ая, -ае.