ingenious [ɪnˈdʒi:niəs] adj.

1. арыгіна́льны, адмысло́вы (пра план, прыладу і да т.п.)

2. вынахо́длівы (пра чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bent​2 [bent] adj.

1. сагну́ты; нахі́лены, пахі́лены; крывы́; пакру́чаны

2. сагну́ты, скры́ўлены, зго́рблены (пра чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bovine [ˈbəʊvaɪn] adj.

1. вало́вы; каро́він;

bovine diseases захво́рванні каро́ў

2. тупы́; паво́льны; мару́длівы (пра чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rootless [ˈru:tləs] adj.

1. бязро́дны, без каранёў, які́ не ма́е каранёў (пра чалавека)

2. безгрунто́ўны, беспадста́ўны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

koczkodan

м.

1. заал. мартышка (Cercopithecus);

2. пагард. пудзіла (пра чалавека)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cep

м.

1. цэп;

2. разм., пагард. ёлупень; дубіна (пра чалавека)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ачалаве́чыць, ‑вечу, ‑вечыш, ‑вечыць; зак., каго-што.

Надзяліць каго‑, што‑н. уласцівасцямі чалавека. // Развіць уласцівасці чалавека ў кім‑, чым‑н.; зрабіць чалавечным, гуманным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

друг, -а, м.

1. Той, хто дружыць 3 кім-н., блізкі сябар, прыяцель.

Стары д. лепш за новых двух (з нар.). Сустрэча з другам.

Зялёны д. (пра лес).

2. Ужыв. як зварот да блізкага чалавека, а таксама як ветлівы зварот да таварыша, суседа ці сустрэчнага чалавека.

Дапамажы, д.

3. К дру́жа (разм.). Ужыв. як форма звароту да каго-н.

Дарагі дружа, спачуваю табе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чэсць, -і, ж.

1. Вартыя павагі і гордасці маральныя якасці чалавека; яго адпаведныя прынцыпы.

Справа чэсці.

2. Добрая, незаплямленая рэпутацыя чалавека.

Бараніць ч. свайго імя.

3. Цнатлівасць (пра жанчын).

4. Слава, павага, пашана.

Госці ведалі, каму аказваць ч.

Ч. таму, хто самааддана працуе.

◊

Аддаць чэсць каму — прывітаць ваеннага, прыклаўшы руку да галаўнога ўбору.

Пара і чэсць знаць (разм.) — пара закончыць што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ачарні́ць сов.

1. окра́сить в чёрный цвет;

2. перен. (оклеветать) очерни́ть;

абгавары́ць і а. чалаве́ка — оговори́ть и очерни́ть челове́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)