~ er an díesem Werk árbeitete, studíerte er víele Dokuménte — працу́ючы над гэ́тым тво́рам, ён вы́вучыў шмат дакуме́нтаў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АКЦЭ́ПТАР,
дэфект крышталічнай рашоткі паўправадніка, здольны «захапіць» электроны і тым забяспечыць дзірачную электраправоднасць. Тыповыя акцэптары для германію (Ge) і крэмнію (Si) — атамы-дамешкі хім. элементаў III групы (B, Al, Ga, In). Гл. таксама Донары.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
прахо́дчык, ‑а, м.
Рабочы, які займаецца праходкай (у 2 знач.). Не задавальнялі такія вынікі шахцёраў і тым больш не думалі спыняцца на гэтым брыгадзіры праходчыкаў.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плаві́льня, ‑і, ж.
Памяшканне, дзе плавяць металы. Вызначаўся горад Павянец тым, што была тут даўняя, яшчэ з часоў Пятра I, плавільня, у якой плавілі медзь.Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́мсціцца, ‑мшчуся, ‑мсцішся, ‑меціцца; незак.
Тое, што і помсціць. І цяжка было зразумець, ці .. [Андрэй] сапраўды шкадуе аб тым, што прыгадаўся ўчарашні вечар, ці помсціцца Марыне.Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадба́чанне, ‑я, н.
Здольнасць прадбачыць тое, што павінна адбыцца. Навуковае прадбачанне.// Меркаванне аб тым, што павінна адбыцца. Бывае, што прадбачанні нават вопытных людзей аказваюцца памылковымі.Ермаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
брава́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Паказная легкадумная смеласць. Купалаўскі рамантызм гераічны. Няма ў ім меланхалічнай расслабленасці, чуллівай ідэалізацыі «даўніны», а тым больш, таннай бравады.Бярозкін.
[Фр. bravade.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
журлі́васць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан журлівага. Зыбін супакоіў сябе тым, што гэта яго журлівасць нядоўгая.Мележ.Знаёмыя мясціны кранулі сэрца ціхім смуткам і журлівасцю.Шыловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зада́рам, прысл.
Разм. Тое, што і задарма. [Мелех:] Я задарам галавы сваёй Нікому не аддам.Глебка.Задарам [Мацей] яшчэ, мусіць, нікому не паспачуваў, а тым больш Данілу.Карамазаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
двухразо́вы, ‑ая, ‑ае.
Паўтораны два разы. Двухразовае наведванне. □ Кандрат Назарэўскі быў упэўнен у тым, што Тварыцкі штосьці ведае. У гэтым ён упэўніўся пасля двухразовай гаворкі.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)