баваўня́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Выраблены з бавоўны. Баваўнянае валакно. Баваўняная пража, тканіна.

2. Звязаны з перапрацоўкай бавоўны як сыравіны. Баваўняная прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаўса́н, ‑у, м.

1. Сінтэтычнае валакно, якое выкарыстоўваецца ў тэкстыльнай прамысловасці.

2. Тканіна з такога валакна або з дабаўленнем такога валакна.

[Ад назвы лабараторыі АН СССР.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́нсукавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нансуку. Нансукавая тканіна. // Прызначаны для вырабу нансуку. Нансукавы цэх. // Зроблены з нансуку. Нансукавая бялізна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мульт, му́льта, му́льтан, мульта́н, мульты́н ’баваўняная тонкая варсістая тканіна’ (ТСБМ, Гарэц., Мядзв., Яруш., Касп., Бяльк., Мат. Гом., Шатал., Сл. ПЗБ, Мат. Маг.; томск., КЭС), мультаноўка ’хустка ў кветкі’ (слонім., Сцяшк. Сл.), ’кофта з мультану’ (Жд. 1), мульта́нка ’баваўняная коўдра’ (Нас.), мультоўка, мультаноўка ’фабрычная тканіна’ (маг., Бел. нар. адзенне). З польск. multan ’вельмі тонкая шарсцяная тканіна’, якое з франц. molleton ’тс’ < mollet ’мяккі, пяшчотны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сарпі́нка ’лёгкая баваўняная тканіна ў палоску ці ў клетку’ (ТСБМ, Нар. сл., Жд. 1). Запазычанне з рус. сарпи́нка ’паласатая або клятчастая тканіна з Сарэпты’. Апошняе ад назвы ракі Сарпа, прым. са́рпино (Фасмер, 3, 563).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маце́рыя ’матэрыя, тканіна’ (Бяльк.). З рус. материя ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адама́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

Шаўковая тканіна з узорамі. З адамашкай ружовай навокал дзіцячыя мары Адплываюць таксама далёка да зор. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́хта, ‑ы, ДМ ‑хце, ж.

Грубая кустарнага вырабу ўзорчатая ўкраінская тканіна. // Жаночае адзенне тыпу спадніцы з двух сшытых да палавіны полак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таршо́н, ‑у, м.

1. Баваўняная тканіна з рэдкім перапляценнем нітак, звычайна клятчастая.

2. Папера з шурпатай паверхняй, якая нагадвае перапляценне гэтай тканіны.

[Фр. torchon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хала́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да халата; прызначаны на халат. Халатная махровая тканіна.

2. Нядобрасумленны, нядбайны. Халатныя адносіны да справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)