Разм. Тое, што і прытупнуць. А калі пойдзе каторая [з сясцёр] ў танец, ножка ля ножкі прытопне і стане...Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ляво́ніха, ‑і, ДМ ‑нісе, ж.
Беларускі парны народны танец, а таксама музыка да гэтага танца. У лявонісе імклівай Пары стройныя ідуць.Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bolero
[bəˈleroʊ]
n., pl. -ros
а) балеро́(гішпа́нскі та́нец і му́зыка)
б) каро́ткі жаке́цік
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гіта́наж.
1. (испанская цыганка) гита́на;
2. (национальный танец испанских цыган) гита́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
міньёнI, -ну м., тип. миньо́н
міньёнIIм. (бальный танец) миньо́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
«ВУ́ТАЧКА»,
«Утачка-лябёдачка», бел.нар. гульнёвы танец-карагод. Муз. памер . Тэмп павольны. Зафіксаваны ў 19 ст. на Магілёўшчыне, Віцебшчыне і інш. Выконваўся пад песню («Вутачка шэра, лябёдачка бела...»). Вылучаецца разнастайнасцю харэаграфічнага малюнка і фігур: выканаўцы імітуюць рухі і звычкі качак. Харэаграфічна апрацаваны танец увайшоў у рэпертуар прафес. і самадз. калектываў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
вы́канаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
1. Ажыццявіць, здзейсніць (наказ, заданне, задуму і пад.).
В. план.
В. абяцанне.
В. загад.
2. Праспяваць, сыграць, станцаваць.
В. песню, танец.
|| незак.выко́нваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз.выкана́нне, -я, н.
Праверка выканання.
Прывесці ў выкананне.
Культура выканання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
По́лька ’танец у хуткім тэмпе’ (ТСБМ). Найбольш імаверна ад чэш.půlka, polovina ’палова’, магчыма, сцяжэнне ад půlkrok ’паўкрок’, бо назва паходзіць ад паўтактавага памеру (Брукнер, 682; Чарных, 2, 55). Неверагодная думка пра тое, што танец з’явіўся ў Празе ў 1831 г. і названы ў знак салідарнасці з палякамі (Голуб-Копечны, 285; Фасмер, 3, 321), бо першыя згадкі пра яго як пра бальны танец — у 1825 г., а ў 40‑я гады XIX ст. ён набыў папулярнасць у Расі і, арганічна ўвайшоў у беларускую народную харэаграфію, бо ў беларускім фальклоры існавалі танцы накшталт полькі (Чурко, 229). Банькоўскі (2, 688) не выключае, што крыніцай магло быць скажонае *folka ад ням.Volkstanz, паколькі танец папулярызавалі як tschechischer Volkstanz.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
та́нга, нескл., н.
Парны бальны танец свабоднай кампазіцыі з энергічным, выразным рытмам, а таксама музыка да гэтага танца. Тым часам гарманіст зайграў танга.Асіпенка.
[Ісп. tango.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Раскама́рыцкі ’танец камарынская’ (Мядзв.). Экспрэсіўнае ўтварэнне, параўн. растуды́ яе туды́ ’каб ёй пуста было!’ (Мат. Маг. 2), ад кама́рыцкі, прастамоўнай трансфармацыі кама́рынскі/кама́рынская, якое ідэнтычна рус.камари́нская ’народная песня для скокаў; танец пад гэтую песню’ (паводле некаторых аўтараў, кампазітар Глінка выкарыстаў беларускую народную мелодыю). Параўн. аналагічнае рус.асташ.раскамари́нская.