зве́зці, звязу, звязеш, звязе; звязём, звезяце; пр. звёз, звезла і звязла, звезла і звязло; зак., каго-што.

1. Возячы, даставіць у адно месца (многае, многіх); пазвозіць. Звезці каменне ў кучу. Звезці сена ў стог.

2. Забраўшы, адвезці куды‑н.; перавезці. Мяшкоў не хапала, каб сабраць, звезці з поля тыя жоўтыя, сакавітыя пачаткі, якія вырасціла дружнае звяно. Бялевіч.

3. Везучы, перамясціць зверху ўніз. Звезці бярвенне з гары ў нізіну.

4. Едучы, узяць з сабою; адвезці куды‑н. «Чаму гэта мне нічога не сказалі пра ордэры? Звезлі на рыбу, каб усё прапала», — трывожачыся, падумаў Андрэй. Шахавец. — Пагранічнік Кузьма дэмабілізаваўся і, едучы працаваць у Мінск, звёз з Брэстчыны маладзенькую чарнявую настаўніцу Марыну. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невіду́шчы, ‑ая, ‑ае.

Які страціў зрок; сляпы. Навошта рэкі і моры, Навошта хмары і зоры, Навошта палі і пушчы, Калі чалавек невідушчы? Дайнека. Сівабароды стары ў сівым армяку, у лапцях, з торбай, стаяў ля пераезду, паклаўшы рукі на доўгі кій і праводзячы цягнік невідушчымі вачыма. Хадкевіч. / у знач. наз. невіду́шчы, ‑ага, м.; невіду́шчая, ‑ай, ж. Нязручна было ісці невідушчаму: здавалася, вось-вось за што-небудзь зачэпішся і пляснешся. Марціновіч. // Які не заўважае, не бачыць таго, што адбываецца навокал. — Табе добра так гаварыць! — адкінулася на спінку крэсла Лёдзя і ўтаропіла перад сабою невідушчы позірк. Карпаў. Дзед Павел рынуўся ў гушчар, чапляючыся за карчы, налягаючы невідушчымі ад страху вачамі на кусты. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разва́га, ‑і, ДМ ‑вазе, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разважаць ​1 і разважыць ​2; роздум. Раздумаў, разважыў Мікітка — Развагам навучыць бяда. Колас.

2. Думка, меркаванне, вывад, якія з’явіліся ў выніку роздуму, разважання. Я сяджу ў кабінеце, слухаю цікавыя развагі пра людзей і часам нібы нават бачу іх перад сабою. Кулакоўскі. Рэшту сала .. [брат] палажыў у кішэню з развагаю: — А гэта я занясу дадому Марыльцы. Чорны.

3. Тое, што і разважлівасць. Траціць развагу. □ Цвёрдая воля і здаровая развага [Бумажкова] адразу выявілася ў тым, што атрад стаў у першыя ж дні свае дзейнасці на самыя важныя ўчасткі. Чорны. [Кастусь] любіў са старэчаю развагаю гутарыць пра народнае жыццё і сялянскую долю. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падабра́ць

1. (падняць) áufheben* vt; áufsammeln vt (сабраць);

падабра́ць (па)ра́неных die Verwúndeten áufsammeln [bérgen*];

2. (выбраць) áussuchen vt, pássend áuswählen;

падабра́ць ключ den pássenden Schlüssel fínden*;

падабра́ць акуля́ры sich (D) éine Brílle ánpassen;

3. разм (знайшоўшы, узяць з сабою) mítnehmen* vt;

4. (прыўзняць уверх) hóchheben* аддз vt;

5. (схаваць пад што-н) verstécken vt; únterschlagen* vt;

падабра́ць пад сябе́ но́гі die Béine únterschlagen*;

6. (сабраць усё) zusámmensammeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

cat [kæt] n. кот; ко́шка, ко́тка

♦

be the cat’s whiskers/pyjamas infml быць высо́кай ду́мкі (аб кім/чым-н.);

cat-and-dog life infml ве́чныя сва́ркі; жыць як кот з саба́кам;

fat cats фіна́нсавыя тузы́;

let the cat out of the bag infml прагавары́цца, разбалбата́ць сакрэ́т;

like a cat on hot bricks ≅ як вуж на патэ́льні; як на іго́лках; як у пры́саку; як чорт пе́рад хма́рай;

like a cat that’s got the cream BrE ве́льмі задаво́лены сабо́ю;

rain cats and dogs infml ліць як з вядра́/цэ́бра (пра дождж)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

with [wɪð] prep.

1. з/ca; ра́зам з; сяро́д;

work with smb. працава́ць з кім-н.;

go with the times не адстава́ць ад ча́су;

in company with ра́зам з;

with each оther адзі́н з адны́м;

stay with one’s parents жыць у бацько́ў

2. (перадаецца тв. скл.) за; на;

cut with a knife рэ́заць нажо́м;

see smth. with one’s own eyes ба́чыць на свае́ во́чы;

buy smth. with money купі́ць што-н. за свае́ гро́шы;

decorated with flowers упрыго́жаны кве́ткамі;

covered with snow пакры́ты сне́гам

3. (паказвае наяўнасць чаго-н.) у, пры, з (сабо́ю);

He had no money with him. У яго з сабою не было грошай.

4. (паказвае на прычыну) з, ад;

shiver with cold дрыжа́ць ад хо́ладу

5. (паказвае на месца) у;

Leave the key with the neighbour. Пакінь ключ у суседа.

6. (паказвае адносіны да чаго-н./каго-н.);

be angry with smb. злава́цца на каго́-н.

7. нягле́дзячы на;

With all his faults we liked him. Нягледзячы на ўсе яго недахопы, мы любілі яго.

♦

be with smb. infml : I’m af raid I’m not quite with you. Баюся, што не разумею цябе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

powodować

powod|ować

незак.

1. co выклікаць што; быць прычынай чаго; цягнуць за сабой;

niedbalstwo ~uje wypadki — нядбайнасць выклікае (цягне за сабою) няшчасныя здарэнні; нядбайнасць прыводзіць да няшчасных выпадкаў;

2. kim/czym уст. кіраваць кім/чым, уплываць на каго/што;

zawiść nim ~uje — ім кіруе зайздрасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адзіно́та, ‑ы, ДМ ‑ноце, ж.

1. Адасобленасць у выніку страты родных ці блізкіх або ў выніку жадання пабыць (пажыць) асобна ад іншых. Гадзіна адзіноты. Гібець у адзіноце. Не пакінуць у адзіноце. На адзіноце (сам) з сабою. Пабыць (быць) на адзіноце. □ Упершыню ў гэтую хвіліну Максімка адчуў, што яго назаўсёды пакідае трывожны страх сіроцкай адзіноты. Якімовіч. [Яснотка:] — Люблю, ведаеце, адзіноту. А .. тут такі прыгожы лес, што так і цягне мяне. Крапіва.

2. Бязлюднасць, сіратлівасць. Адзінотай і пустэчай Ўсюды веяла з палёў. Колас.

3. Стан адзінокага чалавека як вынік адчужанасці, разрыву з навакольныя асяроддзем; адзіноцтва. Адчуць адзіноту. Пачуццё адзіноты. □ [Наталя] адчувала, што.. памылка яе прывяла да самага страшнага — да адзіноты, калі ты хаваеш сябе ад другіх. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгу́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Павольна, не спяшаючы гуляць, хадзіць для адпачынку, забавы. — Глядзі ж ты, Матрона, не вельмі па вуліцах вечарамі разгульвай, — сказаў, прыпыніўшыся, Іван. Колас. Бачыцца Валянціне, быццам маці бяжыць з-за пагорка, махае рукою, здалёк крычыць, каб не разгульвала, не распявала тут на ўлонні, а брала кошык ды ў лес — па грыбы, ягады. Мыслівец. // Перамяшчацца свабодна, у любым напрамку. Цёмнарусы Кастусь, якому зараз, са студзеня месяца, ішоў дваццаць шосты год, мог спакойна разгульваць пад носам у самых спрытных жандараў. Якімовіч. / Пра з’явы прыроды. Па вуліцах горада разгульвалі вятры, прыносячы з сабою дзівосныя пахі квітнеючых садоў. Гурскі. // Свабодна дзейнічаць, займацца разгулам і разбоем. Петрусю давялося некалькі разоў выязджаць у начныя засады, дзе разгульвалі бандыты. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

све́тач, ‑а, м.

1. Уст. Тое, што і дзед ​3. Датлела ў светачы лучына, Памалу вочы жмурыць сон. Танк. Здавалася тады, што ў хаце ля стала гарыць у светачы смаляны агарак. Пташнікаў.

2. перан. Пра тое, што з’яўляецца носьбітам праўды, свабоды, культуры і пад. Як магутная сіла сусветнай сацыялістычнай садружнасці, як несакрушальная цытадэль міжнароднай салідарнасці, як светач міру і сацыяльнага прагрэсу ўзвышаецца сёння наша вялікая Радзіма — правобраз будучага сусветнага брацтва працоўных. Машэраў. О радзіма! мой светач цудоўны, адзіны, Явар мой, мой агністы снягір на сасне. Караткевіч.

3. перан. Пра таго, хто нясе з сабою ісціну, асвету, свабоду і пад. На разняволенай зямлі Шлях асвятліў нам светач вечны: І Правадыр, і Чалавек, І мудры, і сардэчны. Пушча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)