Verbum

крапі́ла, -а, мн. -ы, -аў, н.

Пэндзаль для апырсквання свянцонай вадой пры царкоўных абрадах.

безадва́льны, -ая, -ае.

Звязаны з апрацоўкай глебы, пры якой пласт не пераварочваецца.

Безадвальнае ворыва.

бо́брыкам, прысл.

Пра кароткую мужчынскую стрыжку, пры якой спераду пакідаюцца стаячыя валасы.

Стрыгчыся б.

пярэднеязы́чны, -ая, -ае.

У мовазнаўстве: які вымаўляецца пры дапамозе пярэдняй часткі языка.

Пярэднеязычныя гукі.

ступа́, -ы́, ж.

Тэмп руху пры хадзьбе, яздзе на кані; крок.

Ехаць мернай ступою.

сэ́рца², -а, мн. -ы, -аў, н.

Засаўка ў замку, якая высоўваецца пры павароце ключа.

пляск, -у, м. (разм.).

1. Гук, які атрымліваецца пры ўдары чым-н. па вадзе або вады аб што-н.

П. вады.

2. Гук, які атрымліваецца пры ўдары далоні аб далонь або далонню па чым-н.

П. далоней.

з-за, прыназ. з Р.

1. Ужыв. пры абазначэнні напрамку, руху адкуль-н., з месца, закрытага чым-н., з супрацьлеглага боку чаго-н.

Выглядваць з-за дзвярэй.

Дом віднеецца з-за агароджы.

Вылезці з-за стала.

2. Ужыв. пры ўказанні на прычыну, падставу дзеяння або пры ўказанні на асобу, што з’яўляецца прычынай чаго-н.

Спрачацца з-за дробязей.

З-за яго столькі непрыемнасцей.