жа, (пасля галосных) ж.
1. злуч. супраціўны. Злучае сказы з адносінамі супрацьпастаўлення.
Мне гаворыць адно, сам жа робіць другое.
2. злуч. далучальны. Ужыв. для далучэння сказаў з паведамленнем дадатковага або тлумачальнага зместу.
Вядзі нас, ты ж ведаеш дарогу.
3. часц. узмацн. Ужыв. для ўзмацнення значэння папярэдняга слова або сэнсу таго, што выказваецца.
З кім жа ён застанецца?
4. часц. Ужыв. пасля займеннікаў і прыслоўяў, каб падкрэсліць падабенства, супадзенне, аднолькавасць.
Яны прыйшлі з аднаго і таго ж мястэчка.
Той жа.
Тады ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вы́жыць¹, -жыву, -жывеш, -жыве; зак.
Застацца жывым пасля цяжкай хваробы, ранення і пад.
Ранены выжыў.
◊
Выжыць з розуму (разм.) — страціць памяць, здольнасць усведамляць.
|| незак. выжыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. выжыва́нне, -я, н.
Барацьба за в. чалавецтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
прасушы́цца, -ушу́ся, -у́шышся, -у́шыцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць поўнасцю сухім пасля сушкі.
Падушка прасушылася.
2. Высушыць на сабе адзенне, абутак (разм.).
Трапіў пад дождж, трэба п.
|| незак. прасу́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Во́пасли ’пасля’ (Грыг.), вопысля (Бяльк.). Ад во‑ і пасля (гл.). Параўн. рус. опосля́ ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
расце́рціся сов., в разн. знач. растере́ться;
фа́рба до́бра ~рлася — кра́ска хорошо́ растёрлась;
р. ручніко́м пасля́ купа́ння — растере́ться полоте́нцем по́сле купа́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
адужэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Які стаў дужэйшы; які паправіўся пасля хваробы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паслянавальні́чны, ‑ая, ‑ае.
Які бывае, адбываецца пасля навальніцы. Паслянавальнічная цішыня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасляро́давы, ‑ая, ‑ае.
Які бывае, адбываецца пасля родаў. Пасляродавае захворванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасляшлю́бны, ‑ая, ‑ае.
Які бывае, адбываецца пасля шлюбу. Пасляшлюбнае падарожжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
воспосле́довать сов., книжн. (произойти после чего-л., явиться следствием) адбы́цца; вы́йсці; з’яві́цца; (наступить) наста́ць, надысці́; (случиться) ста́цца, зда́рыцца (пасля́ чаго́-не́будзь).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)