Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шліфава́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны для апрацоўкі чаго‑н. шліфаваннем. Шліфавальная машына. □ — Будзе ехаць хто ў Мінск, папрасіце купіць ліст шліфавальнай паперы і бутэльку палітуры.Пальчэўскі.
2. Які ўтвараецца, атрымліваецца пры шліфаванні. Шліфавальны пыл. Шліфавальныя адходы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шуршэ́нне, ‑я, н.
Разм.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. шуршэць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Пачалося шуршэнне паперы, стук лічыльнікаў, гутарка.Пестрак.Адно вядомае слова, як дотык цёплай рукі, даходзіць да мяне з гэтага незразумелага шуршэння.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бланк
(фр. blanc = белы)
ліст паперы з часткова надрукаваным тэкстам і пропускамі для дапісвання патрэбных звестак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бланфі́кс
(фр. blanc-fixe)
мінеральная фарба з сярністакіслага барыю, якая выкарыстоўваецца як напаўняльнік пры вырабе паперы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
вержэ́
(фр. vergé)
гатунак паперы, на якой ёсць узор (вадзяныя знакі) у выглядзе буйной прамавугольнай сеткі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
манускры́пт
(с.-лац. manuscriptum, ад лац. manus = рука + scribo = пішу)
старажытны рукапіс (на папірусе, пергаменце, паперы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
філігранало́гія
(ад філігрань + -логія)
дапаможная гістарычная дысцыпліна, якая вывучае гісторыю паперы і вадзяных знакаў на ёй.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кашто́ўны
1. Wert-;
кашто́ўная пасы́лка Wértpaket n -(e)s, -e, Pakét mit Wértangabe;