падвярста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

У друкарскай справе — вярстаючы, дадаць, падагнаць да чаго‑н. звярстанага. Падвярстаць некалькі радкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унасі́ць, унашу, уносіш, уносіць; зак., каго-што.

Унесці ўнутр чаго‑н. усё, многае ў некалькі прыёмаў. Унасіць усе дровы ў павець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хакеі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які гуляе ў хакей. Некалькі гадоў назад нашы хакеісты выходзілі ў фінал усесаюзных спаборніцтваў. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мандэлячкінекалькі снапоў ільну, пастаўленых у кучкі для прасушкі’ (трак., Сл. ПЗБ). Укр. ма́ндель ’15 ці 50 жменей канапель або снапоў збожжа’. З польск. mendelek ’кучкі льну з некалькіх снапоў збожжа’. Да мэндаль (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Brtwuchs

m -es рост барады́

sein Kinn zeigt den ~ iniger Tge — ён не́калькі дзён не галі́ўся

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

лужо́к

1. Невялікая лугавіна; сенажаць (БРС).

2. Некалькі дрэўцаў у лагчыне сярод поля (Стаўбц. Прышч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

надзе́л Старая мера зямлі ў некалькі дзесяцін (БРС); сядзіба калгасніка (Слаўг.); наогул участак зямлі (Лаг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

адпрацава́ць сов., в разн. знач. отрабо́тать;

а. за ава́нс — отрабо́тать ава́нс;

а. не́калькі гадзі́н — отрабо́тать не́сколько часо́в;

а́ў — і даха́ты — отрабо́тал — и домо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

праскрыпе́ць сов., прям., перен. проскрипе́ть;

акані́цы ~пе́лі ўсю ноч — ста́вни проскрипе́ли всю ночь;

стары́ яшчэ́ ~пі́ць не́калькі гадо́ў — стари́к ещё проскрипи́т не́сколько лет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зага́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Пачаць гаўкаць. // Гаўкнуць некалькі разоў запар. Лыска, які ляжаў каля ног лесніка, загаўкаў і пабег да варот. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)