кубі́нцы, ‑аў; адз. кубінец, ‑нца, м.; кубінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. кубінкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Кубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліва́нцы, ‑аў; адз. ліванец, ‑нца, м.; ліванка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. ліванкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Лівана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліві́йцы, ‑аў; адз. лівіец, ‑війца, м.; лівійка, ‑і, ДМ ‑війцы; мн. лівійкі, ‑віек; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Лівіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малдава́не, ‑ван; адз. малдаванін, ‑а, м.; малдаванка, ‑і, ДМ ‑нцы; малдаванкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Малдаўскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маньчжу́ры, ‑аў; адз. маньчжур, ‑а, м.; маньчжурка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. маньчжуркі, ‑рак; ж.

Карэннае насельніцтва Паўночна-Усходняга Кітая — Маньчжурыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марака́нцы, ‑аў; адз. мараканец, ‑нца, м.; мараканка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. мараканкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Марока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарве́жцы, ‑аў; адз. нарвежац, ‑жца, м.; нарвежка, ‑і, ДМ ‑жцы; мн. нарвежкі, ‑жак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва. Нарвегіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́мцы, ‑аў; адз. немец, ‑мца, м.; немка, ‑і, ДМ ‑мцы; мн. немкі, ‑мак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Германіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непа́льцы, ‑аў; адз. непалец, ‑льца, м.; непалка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. непалкі, ‑лак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Непала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліклі́ніка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Лячэбная прафілактычная ўстанова, якая абслугоўвае насельніцтва ўсімі відамі нестацыянарнай медыцынскай дапамогі. Раённая паліклініка. Дзіцячая паліклініка.

[Ням. Poliklinik, ад грэч. pólis — горад і klinikē — лячэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)