замко́вы 1, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і замочны.

замко́вы 2, ‑ага, м.

Спец. Назва ваеннаслужачага пры артылерыйская гармаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гілякі́, ‑оў; адз. гіляк, ‑а, м.; гілячка, ‑і, ДМ ‑чцы; мн. гілячкі, ‑чак; ж.

Даўнейшая назва ніўхаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біту́мы, ‑аў; адз. бітум, ‑у, м.

Агульная назва цвёрдых, вадкіх і газападобных смалістых рэчываў ці прадуктаў іх перапрацоўкі.

[Ад лац. bitumen — горная смала.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бэ, нескл., н.

Назва літары «б».

•••

Ні бэ ні мэ (ні кукарэку) — зусім нічога ле ведаць, не разумець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бакапла́вы, ‑аў; адз. бакаплаў, ‑плава, м.

Атрад марскіх прэснаводных жывёл падкласа ракападобных, якія плаваюць на баку (адсюль назва).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбаджы́йцы, ‑аў; адз. камбаджыец, ‑джыйца, м.; камбаджыйка, ‑і, ДМ ‑жыйцы; мн. камбаджыйкі, ‑жыек; ж.

Ранейшая назва кампучыйцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квінтыльён, ‑а, м.

Умоўная назва ліку — адзінкі з васемнаццаццю нулямі, а ў некаторых краінах (Англіі, Германіі) — трыццаццю нулямі.

[Фр. quintillion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магна́лій, ‑ю, м.

Спец. Агульная назва сплаваў магнію з алюмініем, якія валодаюць высокай каразійнай стойкасцю і высокай пластычнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мезо́н, ‑а, м.

Агульная назва элементарных часцінак, маса якіх большая за масу электрона і меншая за масу пратона.

[Ад грэч. mesos — сярэдні.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міс,

Назва незамужняй жанчыны і форма звароту да яе ў Англіі, Амерыцы (звычайна ставіцца перад прозвішчам або імем).

[Англ. miss.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)