крэменязём, ‑у, м.

Устарэлая назва двухвокісу крэмнію, распаўсюджанага ў прыродзе ў выглядзе крэменю, кварцу, горнага хрусталю, аметысту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)