Verbum

агульнанацыяна́льны, ‑ая, ‑ае.

Агульны, адзіны для ўсёй нацыі; які ахоплівае ўсю нацыю. Агульнанацыянальная мова. Агульнанацыянальная задача. Агульнанацыянальнае значэнне.

саа́мскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да саамаў, які належыць, уласцівы, ім. Саамская мова. Саамскі быт, Саамскія песні.

табасара́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да табасаранаў і табасаранцаў, які належыць, уласцівы ім. Табасаранская мова. Табасаранскія пасяленні.

тата́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да татараў, які належыць, уласцівы ім. Татарская мова. Татарскія песні. Татарская культура.

хіндуста́ні, нескл., м.

Народна-гутарковая мова Індыі, якая склалася на аснове дыялектаў хіндзі; найбольш пашыраная з новаіндыйскіх моў.

[Hindustani — назва Індыі (на мове хіндустані).]

суахі́лі, нескл.; адз. суахілі, нескл., м. і ж.

1. Народ, які жыве ў Танзаніі, Кеніі, часткова ў Мазамбіку.

2. у знач. нескл. прым. Мова сям’і банту, якая з’яўляецца адной з дзвюх афіцыйных моў Танзаніі і Кеніі і пашыраныя таксама ў іншых краінах Усходняй Афрыкі як мова міжэтнічных зносін.

гала́ндскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Галандыі, галандцаў, належыць ім. Галандская мова. Галандскі сыр.

•••

Галандская печ гл. печ.

карэ́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Карэліі, карэлаў, належыць ім. Карэльскі народ. Карэльская мова.

•••

Карэльская бяроза гл. бяроза.