акупункту́ра

(ад лац. acus = іголка + punctura = укол)

метад лячэння іголкаўколваннем; іголкатэрапія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

варыяскапі́я

(ад лац. varius = розны + -скапія)

метад здымкі і дэманстравання варыяфільмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каўтэрыза́цыя

(ад гр. kauter = распаленае жалеза)

метад лячэбнага разбурэння тканак; прыпяканне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

колераме́трыя

(ад колер + -метрыя)

метад колькаснага вызначэння колеру (яго тону, яркасці).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

скіяскапі́я

(ад гр. skia = цень + -скапія)

ценявы метад вызначэння рэфракцыі вока.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

урагра́фія

(ад ура- + -графія)

метад рэнтгеналагічнага даследавання нырак і мочавывадных шляхоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

флебагра́фія

(ад гр. phleps, -ebos = жыла + -графія)

метад рэнтгенаграфічнага даследавання вен.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цыстагра́фія

(ад гр. kystis = пузыр + -графія)

рэнтгенаграфічны метад даследавання мачавога пузыра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Нарошча ’спосаб, прыём, метад’ (полац., Нар. лекс.), нарошч ’раз, спосаб’ (міёр., Нар. сл.), наро́шчы мн. ’прыступы’, параўн.: «Зуб разбалеўся, учора трыма нарошчамі як уздымецца боль…» (мядз., Нар. словатв.). Няясна; наўрад ці ад нараста́ць ’узрастаць, з’яўляцца зноў і зноў’, хаця апошні прыклад мог бы сведчыць у карысць такога паходжання слова, параўн. наварат ’прыём, заход’. Магчыма, да *orzčęti ’пачаць’, параўн. балг. начин ’спосаб’ (*načęti ’пачаць’) і пад., або да ра́ска ’столка’ (міёр., Нар. сл.) з пераходам а > о пад націскам тыпу штаны/штонікі і чаргаваннем тыпу доска/дошчка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АНГІЯГРА́ФІЯ

(ад ангія... + ...графія),

метад рэнтгеналагічнага даследавання крывяносных і лімфатычных сасудаў пасля ўвядзення ў іх кантрастнага рэчыва. Дазваляе выявіць стан сасудаў, а таксама паталаг. працэсы ў органах, звязаныя са зменамі кровазабеспячэння або лімфазвароту.

т. 1, с. 344

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)