Трэць ‘трэцяя частка чаго-небудзь’ (ТСБМ, Нас., Некр. і Байк.), ст.-бел. треть ‘тс’, ‘трэцяя частка зямельнага надзелу (мера плошчы)’ (ГСБМ). Субстантываваны парадкавы лічэбнік трэці (гл.), параўн. траціна, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Gallóne
f -, -n гало́н (мера аб’ёму вадкіх i сыпучых рэчываў у Англіі i ЗША)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гекта́р
(ад гекта- + ар)
мера плошчы ў метрычнай сістэме мер, роўная 100 арам, або 10 000 м2.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кен
(яп. ken)
1) мера даўжыні ў Японіі, роўная 1,8 м;
2) асноўная адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Японіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
эфеме́рны
(гр. ephemerios = аднадзённы)
1) мімалётны, недаўгавечны (напр. э-ае існаванне);
2) уяўны, невыканальны (напр. э-ая мера).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
extent
[ɪkˈstent]
n.
1) праця́гласьць, адле́гласьць f.; прасто́ра f.
2) абша́р; прасто́р -у m.
3) ступе́нь f.; ме́ра f.
to a great extent — у зна́чнай ступе́ні
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
precaution
[prɪˈkɔʃən]
n.
асьцяро́га; засьцяро́га f.
а) to take precaution against — прыня́ць за́хады засьцяро́гі супроць чаго́
б) Locking doors is a precaution — Замыка́ньне дзьвярэ́й — ме́ра засьцяро́гі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Літр ’аб’ём і ёмістасць у 1000 см³’ (ТСБМ), літар (Сцяшк.), літра ’тс’ (Янк. 2, Бір., Мат. Гом.; пух. Сл. ПЗБ), ст.-бел. литра ’фунт’ (Зб. Крапіве, 293), ’12 маткоў прадзенага золата, шоўку’, ст.-рус. литра ’тс’. Лексема літр паходзіць з франц. litre ’1 літр’ < litron ’мера аб’ёму’ < с.-лац. litra ’мера вадкасці’ (Слаўскі, 4, 306). Літра ўзыходзіць да ст.-рус. литра, якое са ст.-слав. литра < ст.-грэч. λίτρα < іт. liþra, ідэнтычнае да лац. libra ’вага’, ’фунт’ (Фасмер, 2, 503).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́сылка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. высылаць — выслаць 1 (у 2 знач.).
2. Мера пакарання. Тры гады назад, адбываючы высылку ў Сімбірскай губерні, ён напісаў баладу пра пакуты маладога вявня... Мехаў.
3. Р мн. ‑лак. Разм. Месца ссылкі. [Вера:] — Пасля Лютаўскай рэвалюцыі .. [муж] вярнуўся з высылкі, і яны пачалі жыць зноў разам. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кватэ́рка 1, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Памянш.-ласк. да кватэра; невялікая кватэра.
кватэ́рка 2, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Даўнейшая мера вадкіх або сыпкіх рэчываў, роўная чацвёртай частцы кварты (у 1 знач.). [Піліп] пры кожным зручным выпадку зводзіў гутарку на «кватэрку» гарэлкі. Колас. // Бутэлька або кубак гэтага аб’ёму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)