перашпурну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Разм. Шпурнуўшы, перакінуць цераз што‑н. Перашпурнуць камень цераз рэчку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літагра́фскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да літаграфіі, прызначаны для яе. Літаграфскі спосаб друкавання. Літаграфскі станок. Літаграфскі камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камене... (а таксама каменя...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнню адпавядае слову камень, напрыклад: каменеапрацоўчы, каменедрабілка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жарнавы́, ‑ая, ‑ое і жо́рнавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да жорнаў, жарна, прызначаны для іх. Жарнавы камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васьміпудо́вы, ‑ая, ‑ае.

Вагой восем пудоў. Васьміпудовы камень. // У які можна змясціць восем пудоў чаго‑н. Васьміпудовая скрыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аданталі́т

(н.-лац. odontolithos, ад гр. odus, -ontos = зуб + lithos = камень)

1) зубны камень;

2) бівень выкапнёвай жывёліны (маманта, мастадонта).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

szlifierski

1. шліфавальны;

kamień — шліфавальны камень;

2. тачыльны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

milowy

мілевы;

słup (kamień) milowy — мілевы слуп (камень)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Riff

n -(e)s, -e падво́дны ка́мень, рыф

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hálbedelstein

m -(e)s, -e самацве́т, паўкашто́ўны ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)