хейлі́т

(ад гр. cheîlos = губа)

мед. запаленне чырвонай каймы, слізістай абалонкі і скуры губ.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідрадэні́т

(ад гр. hidros = пот + адэніт)

гнойнае запаленне потавых залоз, часцей падпахавых, якое выклікаецца стафілакокам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дактылі́т

(ад гр. daktylos = палец)

запаленне пальца, выкліканае спецыфічнай інфекцыяй, напр. пры сіфілісе (параўн. панарыцый).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каранары́т

(ад лац. coronarius = вянечны)

запаленне вянечных артэрый сэрца пры калагенозах і некаторых іншых хваробах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метры́т

(ад гр. metria = матка)

мед. запаленне мышачнай тканкі сценкі маткі, звычайна як вынік эндаметрыту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

па́нус​1

(лац. pannus = кавалачак тканіны)

запаленне рагавіцы вока, што выклікаецца часцей за ўсё трахомай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сіко́з

(гр. sykosis)

гнойнае запаленне валасяных мяшочкаў у мужчын пераважна ў вобласці барады і вусоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шпат​2

(ням. Spat)

хранічнае запаленне скакальнага сустава ў каня ці рабочага вала (параўн. артрыт).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эпідыдымі́т

(ад гр. epididymis = прыдатак яечка)

запаленне прыдатка яечка ў чалавека, якое выклікаецца мікробамі, траўмаю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыя́гназ м. Diagnóse f -, -n, Befúnd m -(e)s, -e;

памылко́вы дыя́гназ Féhldiagnose f;

ста́віць дыя́гназ diagnostizíeren vt, die Diagnóse stéllen;

дыя́гназ урача́ быў: запале́нне ны́рак die ärztliche Diagnóse láutete auf Níerenentzündung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)