некро́паль

(гр. nekcropolis, ад гр. nekros = мёртвы + роlis = горад)

1) вялікі могільнік у краінах Старажытнага Усходу і антычным свеце;

2) месца, дзе пахаваны славутыя людзі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

twin​2 [twɪn] v.

1. аб’ядно́ўваць, злуча́ць; быць блізнюко́м;

He twins with me. Ён мой блізнюк.

2. парадні́ць;

Міnsk is twinned with Nottingham. Мінск – горад-пабрацім Нотынгема.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Гарадо́к, -дка́ м. г. Городо́к

гарадо́к, -дка́ м.

1. уменьш. (к го́рад) городо́к;

2. (группа зданий, сооружений) городо́к;

3. только мн. (игра) городки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Вікто́рыя ж

1. Viktóriasee [v-] m -s (возера, ЗША – Канада);

2. Victória [v-] n -s (горад, сталіца Сейшэлаў)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Сянно́ н

1. Siannó i Sjannó n -s (горад)

2. Siannó i Sjannósee m -s (возера)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

überrénnen

* vt

1) збіць з ног

2) змяць, зні́шчыць (войскі)

3) заня́ць, захапі́ць (горад, пазіцыю)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

е́здить несов., в разн. знач. е́здзіць;

е́здить за го́род е́здзіць за го́рад;

е́здить на сту́ле е́здзіць на крэ́сле;

е́здить по райо́ну е́здзіць па раёне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

рассла́вить сов., разг. рассла́віць; (распустить слух) распусці́ць (чу́тку);

рассла́вить по всему́ го́роду рассла́віць па ўсім го́радзе, распусці́ць чу́тку па ўсі́м го́радзе (на ўвесь го́рад);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ко́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Гарадская рэйкавая дарога, па якой хадзілі вагоны на коннай цязе да з’яўлення трамвая. // Вагон такой дарогі. Праз горад хадзіла так званая конка — вагончыкі па рэйках вазілі коні. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

націра́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. націраць — нацерці (у 1, 2 знач.).

2. Разм. Лекі для расцірання (хворага месца), уцірання ў скуру. Прыехала.. [Прыбыткоўская] аўтобусам у горад, адразу ў аптэку, узяла.. націранне ад болю ў назе. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)