падпа́льшчык, ‑а,
Той, хто наўмысна ўчыніў пажар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падпа́льшчык, ‑а,
Той, хто наўмысна ўчыніў пажар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няме́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да немцаў; які належыць немцам, уласцівы ім.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе;
1. Выгадаваць, вырасціць усіх, многіх.
2. і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыку́льгваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Трохі, злёгку кульгаць; накульгваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўцаге́лак, ‑лка,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапага́нда, ‑ы,
Распаўсюджванне ў масах і тлумачэнне якіх‑н. ідэй, ведаў, вучэння.
[Ад лац. propaganda — тое, што трэба распаўсюджваць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карве́т, ‑а,
1. Трохмачтавае ваеннае судна ў парусным флоце 18–19 стст.
2. Ахоўнае і разведачнае судна для барацьбы з падводнымі лодкамі ў англійскім і амерыканскім флотах у час другой сусветнай
[Фр. corvette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
максі́м
[
станковы кулямёт, які быў на ўзбраенні многіх армій да 2-й сусветнай
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
марато́рый
(
адтэрміноўка выканання абавязацельстваў, якая ўстанаўліваецца дзяржавай на пэўны тэрмін або да заканчэння якіх
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Kríegszustand
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)