лайно́, ‑а; мн. лойны, лаён; н.

Абл. Адна штука бялізны, вопраткі; адзежына. Бабы лойны мокрыя ўскінулі на плот. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюралі́зм, ‑у, м.

Ідэалістычны філасофскі погляд, паводле якога свет складаецца з мноства самастойных і незалежных адна ад адной сутнасцей.

[Ад лац. pluralis — множны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́унд, ‑а, М ‑дзе, м.

У боксе: прамежак часу (звычайна тры мінуты), на працягу якога адбываецца адна схватка бою.

[Англ. round.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Apokalýpse

f -, -n рэл. апака́ліпсіс, кане́ц све́ту (адна з кніг Новага Запавету аб канчыне сусвету)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Бружэліна ’бружмель, сухадрэўка, Lonicera Xylosteum’ (КЭС). Адна з шматлікіх назваў бружмелі (гл.). Паколькі, магчыма, назва брызгліны пераносілася на бружмель, то бружэліна, відаць, кантамінацыя слоў бружме́ль і брызглі́на.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Паўшуро́нак ’адна шостая сажня дроў’ (Шат., Мат. Гом.), паўшу́ркі ’мера дроў’ (Мат. Гом.). Да паў- і шурка (гл.). Апошняе праз польск. szar, szur з ням. Schar ’куча’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hundredth​1 [ˈhʌndrədθ] n.

1. со́тая ча́стка; (адна́) со́тая

2. апо́шні з се́рыі, яка́я склада́ецца са ста прадме́таў

3. math. другі́ знак пасля́ ко́скі (у дзесятковых дробах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

populous [ˈpɒpjələs] adj. fml мнагалю́дны, шматлю́дны; густанасе́лены;

Hong Kong is one of the most populous areas in the world. Ганконг – адна з самых густанаселеных тэрыторый у свеце.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ніза́цца, ніжацца; незак.

1. Набірацца, насаджвацца падрад на нітку, дрот і пад.

2. перан. Лёгка і свабодна падбірацца, спалучацца (пра думкі, словы і пад.). Машына скакала, гойдалася на калдобінах так, што часам у вачах цямнела, але думкі ўсё нізаліся адна на другую, адна святлей другой. Новікаў.

3. Зал. да нізаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варыя́нт

(фр. variante, ад лац. varians, -ntis = які змяняецца)

1) відазмяненне, разнавіднасць, адна з магчымых камбінацый (напр. в. праекта);

2) адна з некалькіх рэдакцый твора, афіцыйнага дакумента (напр. новы в. песні).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)