абяскро́віцца, ‑віцца;
1. Стаць бяскроўным, страціўшы многа крыві; пабляднець.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абяскро́віцца, ‑віцца;
1. Стаць бяскроўным, страціўшы многа крыві; пабляднець.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бульва́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да бульвара.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завуалі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
1. Прыкрыць чым‑н. лёгкім, напаўпразрыстым.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загрузі́цца, ‑гружуся, ‑грузішся, ‑грузіцца;
1. Прыняць прызначаную колькасць грузу для перавозкі.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замарынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе;
1. Зрабіць марынаваным.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адстагна́ць, ‑стагну, ‑стогнеш, ‑стогне;
1. Перастаць стагнаць.
2. Прастагнаць пэўны час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раззбро́іцца, ‑роюся, ‑роішся, ‑роіцца;
1. Зняць з сябе зброю; вызваліцца ад сродкаў узбраення.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ры́бін, ‑а.
1. Які мае адносіны да рыбы, належыць ёй.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сінедрыён, ‑а,
[Грэч. synedrion — сход.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спадкае́мец, ‑мца,
1. Асоба, якая атрымала спадчыну або мае права на яе; наследнік.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)