Verbum

арыстакра́тыя, -і, ж.

1. Прывілеяванае саслоўе, вышэйшы радавіты слой грамадства, радавая знаць.

2. перан. Прывілеяваная частка грамадства або сацыяльнай групы.

Фінансавая а.

|| прым. арыстакраты́чны, -ая, -ае.

бада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Мець звычку бадаць, быць бадлівым.

Асцярожна, гэта карова бадаецца.

2. Бадаць каго-н. або адзін аднаго.

На лузе бадаліся бычкі.

ідэало́гія, -і, ж.

Сістэма палітычных, філасофскіх і іншых поглядаў, ідэй, якія характарызуюць тое або іншае грамадства, клас, палітычную партыю; светапогляд.

Дзяржаўная і.

|| прым. ідэалагі́чны, -ая, -ае.

каламбу́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Жарт, заснаваны на камічным выкарыстанні блізкіх па гучанні слоў або розных значэнняў аднаго слова; гульня слоў.

|| прым. каламбу́рны, -ая, -ае.

кампо́ст, -у, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Угнаенне, якое атрымліваецца ад змешвання розных адходаў расліннага, жывёльнага або мінеральнага паходжання з зямлёй.

|| прым. кампо́ставы, -ая, -ае.

камяні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

1. Каменны або цагляны будынак.

За год выраслі двухпавярховыя камяніцы з балконамі.

2. Камяністая глеба (разм.).

Не зямля, а к.

карава́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Вясельны абрадавы пірог круглай формы або вялікая булка, спечаная для якой-н. урачыстасці, свята.

Частаваць караваем.

|| прым. карава́йны, -ая, -ае.

карэкціро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто ажыццяўляе карэкціроўку.

Лётчык-к.

2. Лятальны апарат або іншае спецыяльнае прыстасаванне, з якіх вядзецца карэкціроўка артылерыйскага агню.

карэ́ц, -рца́, мн. -рцы́, -рцо́ў, м.

Драўляны або металічны коўш (у 1 знач.) з ручкай для зачэрпвання вады, квасу і пад.; конаўка.

|| прым. карцо́вы, -ая, -ае.

каўба́снік і кілба́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто вырабляе або прадае каўбасу.

|| ж. каўба́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц і кілба́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.