Verbum

непачці́вы, -ая, -ае.

Які адносіцца да людзей без павагі; недалікатны.

Н. мужчына.

|| наз. непачці́васць, -і, ж.

непаша́на, -ы, ж.

Непачцівыя адносіны да каго-н.

Н. да старэйшых.

непераклада́льны, -ая, -ае.

Які нельга дакладна перакласці на іншую мову.

Неперакладальнае словазлучэнне.

|| наз. непераклада́льнасць, -і, ж.

неперакладны́, -а́я, -о́е.

Тое, што і неперакладальны.

Н. зварот.

неперахо́дны, -ая, -ае.

У граматыцы: пра дзеяслоў, які не патрабуе пасля сябе прамога дапаўнення ў форме вінавальнага склону без прыназоўніка са знач. аб’екта.

|| наз. неперахо́днасць, -і, ж.

непісьме́нны, -ая, -ае.

1. Які не ўмее чытаць і пісаць.

Н. чалавек.

2. перан. Які не мае адпаведных ведаў у якой-н. галіне, недасведчаны ў чым-н.

Н. рэцэнзент.

3. Які выкананы без належнага ведання справы, з памылкамі.

Н. чарцёж.

|| наз. непісьме́ннасць, -і, ж.

неплаце́ж, -цяжу́, мн. -цяжы́, -цяжо́ў, м.

Неўнясенне ў тэрмін грошай, якія падлягаюць выплаце паводле адпаведных абавязацельстваў; нявыплата.

неплаце́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба або прадпрыемства, якія не ўносяць у тэрмін належных плацяжоў.

|| ж. неплаце́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

непрабу́дны, -ая, -ае.

Беспрабудны, вельмі моцны (пра сон).

Н. сон.

|| наз. непрабу́днасць, -і, ж.

непрадба́члівы, -ая, -ае.

Які не прадбачыць магчымых вынікаў; недальнабачны.

Н. чалавек.

|| наз. непрадба́члівасць, -і, ж.