problem, ~u

м. праблема;

problem polega na tym, że ... — праблема ў тым, што...;

bez ~u — без ніякіх праблем;

nie ma ~u разм. без праблем;

robić z czego problem — рабіць з чаго праблему

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bawić się

bawi|ć się

незак.

1. гуляць;

~ć się w chowanego — гуляць у хованкі;

2. забаўляцца; весяліцца; гуляць;

~ła się jego zakłopotaniem — яе забаўлялі ягоныя клопаты;

3. займацца (чым); рабіць (што)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

skew

[skju:]

1.

adj.

1) касы́, ко́сы

2) несымэтры́чны

2.

n.

1) нахі́л, схіл -у m., пака́тасьць f.

on the skew — ко́са

2) скрыўле́ньне n.

3.

v.t.

1) ско́шваць, рабі́ць касы́м, крыві́ць

2) зваро́чваць убо́к

3) перакру́чваць

•

- on the skew

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

circuit

[ˈsɜ:rkət]

1.

n.

1) кругаабаро́т -у m.

2) аб’е́зд -у, маршру́т -у m.

3) судо́вая акру́га

circuit court — акруго́вы суд

4) Math. акру́жнасьць f.

5) Electr. ток -у m.

short circuit — каро́ткае замыка́ньне

2.

v.i.

круці́цца наво́кал, рабі́ць кругаабаро́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cancel

[ˈkænsəl]

v.t. -cel(l)ed, -cel(l)ing

1) адклада́ць

to cancel a trip — адклі́каць падаро́жжа

2) рабі́ць нява́жным, касава́ць, анулява́ць

3)

а) вычы́ркваць, выкрэ́сьліваць

б) пагаша́ць

to cancel stamps — пагаша́ць ма́ркі

4) Math. скарача́ць

5) Print выкіда́ць набра́нае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stress

[stres]

1.

n.

1) ціск, на́ціск, напо́р, стрэс -у m.

2) напру́жаньне; намага́ньне n.

3) на́ціск -у m.; зна́чаньне n.

4) Gram. на́ціск -у m.

2.

v.t.

1) рабіць ціск, націска́ць, напіра́ць; нату́жваць

2) Figur. падкрэ́сьліваць

3) ста́віць на́ціскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

granulate

[ˈgrænjəleɪt]

1.

v.t.

1) драбі́ць, гранулява́ць, ператвара́ць у зярні́сты стан (цу́кар)

2) рабі́ць шурпа́тай паве́рхню

2.

v.t.

1) драбі́цца

2) прыма́ць зярні́сты вы́гляд, рабі́цца шурпа́тай (пра паве́рхню)

Wounds granulate in healing — Ра́на пры заго́йваньні пакрыва́ецца тка́нкай зь зярні́стым вы́глядам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

грэць, грэю, грэеш, грэе; незак., каго-што і без дап.

1. Перадаваць сваю цеплыню; саграваць. Сонца грэе. Печ добра грэе кватэру. □ Шчыльна прытуліўшыся,.. [хлопчыкі] маглі грэць адзін аднаго. Маўр. // Захоўваць цеплыню, засцерагаць ад холаду. Кажух добра грэе. □ Хоць вецер змоўк і стала зацішней, не грэе коўдра мне старых касцей. Дубоўка. // перан. Абнадзейваць, паднімаць настрой. Помні.. Слова, што ў любой нягодзе грэла Кожную пакутную душу. Кірэенка. Прабіраючыся па сумётат дахаты, .. [Дзіма] грэе сябе марай аб шчаслівай будучыні. Якімовіч.

2. Рабіць цёплым, гарачым; награваць. Грэць чай. □ У хаце.. Сабастыяніха грэла на камінку ваду. Чорны.

3. Разм. Біць. — У-у, ты, бесхрыбетны! — і Марцін грэў Станіслава па плячах кулаком. Карпюк.

•••

Грэць рукі — нажывацца несумленным спосабам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

1. Незак. да азірнуць. Сашка ўсё круціў галавой і азіраў неба: хоць бы хутчэй той каршун прылятаў, а то нешта ў сон хіліць. Даніленка. На праспект выходзіць Пастушэня, ён ужо забыў, куды ідзе, азірае жоўтыя прысады, з любасцю ўглядаецца ў фасады, як у твары дарагіх людзей. Русецкі.

2. Рабіць агляд чаго‑н. у думках; успамінаць. Хоць я няволяй цяжка змучан І з родным берагам разлучан, Ды я душою ажываю, Як вокам мыслі азіраю Цябе, мой луг і бераг родны. Колас. Пісьменнік [Пятрусь Броўка] нібы з вышынь сваёй чалавечай сталасці, новым прасветленым поглядам азірае шлях, які прайшла яго краіна, і свой уласны жыццёвы шлях. Бярозкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аса́да ​1, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Тое, што і аблога (у 2 знач.). Асада крэпасці. Асада горада. Зняць асаду.

2. Гіст. Сядзіба асадніка. Яшчэ калі паны пачалі хапаць каля вёсак зямлю і рабіць сабе асады, сын Альшэўскага — лекар і вядомы забойца — выдаў бацьку карнікам за сувязь з беларускімі партызанамі. Бажко.

аса́да ​2, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Стан паводле дзеясл. асаджваць ​1 — асадзіць ​1. Яшчэ больш важная навука — Умець дагнаць касу да ладу І даць ёй выклепку, асаду. Колас.

2. Дзяржанне ў прыладах працы, інструменце (малатку, долаце, гэблі і пад.). Асада нажа.

3. Рамка. Партрэт у прыгожай асадзе.

4. Тое, што і шуфляда (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)