шкадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; незак.
1. каго. Адчуваць жаль, спагаду да каго‑н. Камунаркі збоку Плакалі няўзнак, Свайго камунара Шкадавалі так. Купала. Шкадуюць людзі палячку, наракаюць на Арцёма за ганарлівую натуру. Гарэцкі. Ганька шкадуе цётку, і ёй хочацца зрабіць цётцы хоць нейкую палёгку, хоць чым дапамагчы ёй. Васілевіч.
2. каго-што і чаго. Берагчы, ашчаджаць. [Людзі] не шкадавалі і жыцця, каб абараніць свае землі і сваю справу. Шахавец. Толькі іграйце, музыкі, мацней, Ды не шкадуйце цымбал і смыкоў. Танк. // Не даваць, скупіцца. Да таго ж, у гэтай прыгодзе з аброццю або ў хітрыках дзеда, які шкадаваў унучцы ежы, было мінулае Шарупічаў. Карпаў.
3. аб чым і з дадан. сказам. Смуткаваць, бедаваць з прычыны чаго‑н. Гануля шкадавала, што ўвечары больш яна гаварыла, ёй хацелася, каб Яўхім расказаў усё-усё, дзе ён быў і што бачыў, як людзі жывуць на свеце. Гурскі. Не шкадую я аб згубленым, Рад таму, што знойдзена. Звонак.
4. з інф. Не адважвацца што‑н. зрабіць. Максім прыдзірліва сачыў за спідометрам, шкадаваў праехаць лішні кіламетр. Шамякін. Трэба было ісці, а я нібы шкадаваў наступаць на месца, дзе толькі што ступала яна. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
right2 [raɪt] adj.
1. пра́вільны, справядлі́вы
2. нале́жны; пра́вільны; зру́чны; дакла́дны;
the right size патрэ́бны паме́р;
The diagram is not right. Дыяграма няправільная;
Is that the right time? Гэта дакладны час?
3. здаро́вы; у до́брым ста́не
4. пра́вы;
a right hand пра́вая рука́;
make a right turn зрабі́ць паваро́т напра́ва;
on my right hand спра́ва ад мяне́
♦
in one’s right mind пры сваі́м ро́зуме і цвёрдай па́мяці;
(as) right as rain infml ≅ зусі́м здаро́вы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
shot1 [ʃɒt] n.
1. стрэл;
take a shot at smb./smth. стрэ́ліць у каго́-н./што-н.
2. спро́ба;
have a shot at doing smth. спрабава́ць зрабі́ць што-н.
3. уда́р (пра тэніс, крыкет і да т.п.)
4. ядро́ (гарматнае і спартыўнае)
5. страло́к
6. кадр, зды́мак
♦
a big shot infml ва́жная шы́шка;
like a shot infml ( ху́ткі) як ку́ля;
it’s just a shot in the dark infml ≅ (тра́піць) па́льцам у не́ба
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
alone
[əˈloʊn]
1.
adj.
1) адзі́н, адна́
She was alone — Яна́ была́ адна́
2) сам, сама́, само́
One boy alone can do it — Адзі́н хлапе́ц гэ́та мо́жа зрабіць сам
2.
adv.
а) аднаму́, адно́й
walk (live) alone — хадзіць (жыць) аднаму́ або́ адно́й
б) то́лькі, вылу́чна
He alone can know it — То́лькі ён мо́жа гэ́та ве́даць
•
- go it alone
- leave alone
- let alone
- Let well enough alone
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
visit
[ˈvɪzɪt]
1.
v.
1) наве́дваць, адве́дваць; быва́ць у каго́
to visit one’s aunt — адве́даць сваю́ цётку
2) агляда́ць
The inspector visited the factory — Інспэ́ктар агле́дзеў фа́брыку
3) спасьці́гнуць, напатка́ць
He was visited by misfortune — Яго́ спасьці́гла няшча́сьце
2.
n.
1) наве́даньне; візы́т -у m.
to pay or make a visit — наве́даць каго́; зрабі́ць візы́т
2) гасьціна f.
to be on a visit — гасьці́ць, гасьцява́ць у каго́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ośmielić się
ośmiel|ić się
зак. асмеліцца, насмеліцца, адважыцца, наважыцца;
~ę się zauważyć, że ... — вазьму на сябе смеласць заўважыць, што...;
ona nie ~iłaby się tego zrobić — яна не наважылася б гэта зрабіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
nadużycie
н.
1. czego злоўжыванне чым;
nadużycie zaufania — злоўжыванне даверам;
nadużycie władzy — злоўжыванне ўладай; перавышэнне ўлады;
2. злоўжыванне; растрата;
nadużycie finansowe — растрата;
nadużycie gospodarcze — гаспадарчае злоўжыванне;
popełnić nadużycie — зрабіць (учыніць) злоўжыванне; злоўжыць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
змацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.
1. Моцна злучыць адно з другім, далучыць адно да другога пры дапамозе чаго‑н. Змацаваць бярвёны скабамі. □ Аставалася галоўнае — змацаваць абедзве палавіны фермы на самым вільчаку будучага дома. Карпаў. // Склеіць, звязаць вяжучым рэчывам. Змацаваць цагліны цэментам. // перан. Зрабіць моцным, непарушным. Сумесная барацьба з агульным ворагам яшчэ больш змацавала адзінства савецкіх людзей усіх нацыянальнасцей. «Звязда».
2. Засведчыць подпісам ці пячаткай які‑н. дакумент. Сяляне рушылі да стала і мазолістымі загрубелымі пальцамі выводзілі свае прозвішчы ці проста стаўлялі крыжыкі, а нарэшце паперу змацаваў пяча[ткай] стараста Бабіч. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зава́ла, ‑ы, ж.
1. Прыстасаванне ў форме металічнага стрыжня або палкі для запірання дзвярэй. Жудро і Макарэнка зачыніліся на замок і завалу. Новікаў. Баніфацый імгненна зачыніў дзверы і наклаў завалу. Чарнышэвіч. У сенцах зноў заскрыпелі дзверы, грукнула адкінутая завала знадворных дзвярэй. Краўчанка.
2. Тое, што і завал (у 1 знач.). У гэту ноч яму [Грысю] з Модарам загадана зрабіць завалу на адной важнай дарозе. Кулакоўскі.
3. перан. Лянівы чалавек; лежабок. — Ну і народ, каб ён апрогся! Так запусціць зямлю нядбала? Не гаспадар быў, а завала! — Антось стаіць, штось разважае. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заду́ма, ‑ы, ж.
1. Тое, што задумана, намечана зрабіць; намеры, план. Здзяйсненне задумы заўсёды радуе, хвалюе. Дадзіёмаў. — Ёсць у мяне сякія-такія задумы, як палепшыць работу цэха, — Булай загаварыў ужо спакойным дзелавым тонам. Шыцік.
2. Асноўная думка, ідэя мастацкага твора; замысел. У байцы «Варона і чыж» .. няма ніводнай дэталі, якая не служыла б вырашэнню аўтарскай задумы — высмеяць пустую ганарыстасць і ліслівую ўгодлівасць. Казека. [Герой твора] часта выступае як носьбіт пэўнай ідэі, задумы пісьменніка. Арабей.
3. Задуменнасць, заклапочанасць. Дзед ляжаў у глыбокай задуме, маўчаў. Лынькоў. Канцавы павярнуў галаву і, як быццам устрапянуўшыся ад задумы, паглядзеў на мяне. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)