кнэ́лі, ‑лей; адз. няма.

Род клецак з мяснога або рыбнага фаршу. Суп з кнэлямі.

[Фр. quenelles.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́лба, ‑ы, м.

Шарападобная або канічная шкляная пасудзіна з доўгім горлам для хімічных работ.

[Ням. Kolbe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́нкцыя, ‑і, ж.

Пракол якой‑н. поласці, сасуда для лячэння або даследавання. Пункцыя ныркі.

[Ад лац. punctio — укол.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пюрэ́, нескл., н.

Страва з тоўчанай або працёртай агародніны, фруктаў. Бульбяное пюрэ. Суп-пюрэ.

[Фр. purée.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разнітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Зняць або паслабіць ніты ​1 ў чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэга́та, ‑ы, ДМ ‑гаце, ж.

Буйное спаборніцтва на вёсельных, парусных або маторных суднах.

[Іт. regata.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэлі́н, ‑у, м.

Гумавы ліставы або рулонны двухслаёвы матэрыял для пакрыцця падлогі; заменнік лінолеуму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазагарэ́цца, ‑рыцца; зак.

Загарэцца ў выніку ўзмоцненага акіслення або якой‑н. іншай хімічнай рэакцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скуф’я́, ‑і, ж.

Спічастая шапка з чорнага або фіялетавага аксаміту ў праваслаўнага духавенства, манахаў.

[Грэч. skuphia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смарга́нец, ‑нцу, м.

Расліна сямейства злакаў з каласкамі, сабранымі ў вялікія або малыя суквецці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)