прыда́ць, -да́м, -дасі, -да́сць; -дадзім, -дасце́, -даду́ць; -да́ў, -дала́, -ло́; -да́й; -да́дзены; зак.

1. каго-што. Даць дадаткова.

П. у дапамогу брыгадзе пяць чалавек.

2. чаго. Узмацніць, павялічыць.

П. бадзёрасці.

3. што. Зрабіць якім-н. з выгляду, па характары (са словамі «выгляд», «форма», «аблічча» і інш.).

П. сур’ёзны выраз твару.

4. перан., што. Аднесціся да чаго-н. так або іначай, асэнсаваць (са словамі «значэнне», «сэнс», «увага» і некаторымі інш.).

П. значэнне чыім-н. словам.

Не п. увагі чаму-н.

|| незак. прыдава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць.

|| наз. прыдава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

каксава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

Ператвараць каменны вугаль, торф і інш. віды паліва ў кокс, награваючы да высокай тэмпературы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Пластмаса, якая атрымліваецца з фармаліну і карболавай кіслага (ідзе на выраб гузікаў, электраізалятараў і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кераці́н, ‑у, м.

Бялковае рэчыва, якое змяшчае вялікую колькасць серы і з’яўляецца састаўной часткай эпідэрмісу скуры, ногцяў, валасоў і інш.

[Ад грэч. kéras — рог.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіна...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: кіно, кінематограф, напрыклад: кінагерой, кінакадр, кінаматэрыялы, кінафільм і інш.

[Ад грэч. kineō — рухаю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маразі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Камера халадзільніка для хуткага замарожвання мясных, рыбных і інш. харчовых прадуктаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мара́л, ‑а, м.

Алень з вялікімі рагамі (у самца), які водзіцца ў горных лясах Алтая, Забайкалля, Цянь-Шаня і інш.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надабра́ць, надбяру, надбярэш, надбярэ; надбяром, надбераце; што і чаго.

Разм. Зменшыць колькасць чаго‑н. (пра сыпкія, вадкія і інш. рэчывы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Запаленне нерва, якое развіваецца пры яго пашкоджанні, пераахаладжэнні цела, у выніку інфекцыйнай хваробы і інш.

[Ад грэч. neuron — валакно, нерв.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пінцэ́т, ‑а, М ‑цэце, м.

Спружынныя шчыпчыкі, якімі бяруць вельмі дробныя, крохкія і інш. прадметы; ужываецца ў медыцыне і тэхніцы.

[Фр. picette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)