spanking2 [ˈspæŋkɪŋ] adj. infml ху́ткі, шпа́ркі;
do at a spanking pace ісці́ ху́тка і вялі́кімі кро́камі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
twig2 [twɪg] v. BrE, infml разга́дваць, ху́тка разуме́ць;
Now I twig it. Цяпер да мяне дайшло.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ripostować
незак.
1. спарт. парыраваць;
2. хутка адказваць; пярэчыць; парыраваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
uwinąć się
зак. хутка ўправіцца; паспяшацца з чым; скончыць (справу)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Лапаце́ць ’хутка бегчы (аб конях)’ (Шат.), ’бегчы вельмі хутка’ (Бяльк.), луп. лопоце́ць ’бегчы, спяшацца’ (ТС). Балтызм. Параўн. літ. lapatúoti ’падскокваючы бегчы або ехаць на кані’, ’спяшацца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рэ́мчыць ’бегчы хутка’ (Ян.). Магчыма, кантамінацыя польск. rączy ’хуткі’, якое Брукнер выводзіць ад ruczaj ’ручай’ (Брукнер, 467) і імчаць. Але параўн. рус. ремши́ть ’хутка ісці, спяшацца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бяго́м, прысл.
Хутка пераступаючы нагамі, у тэмпе бегу, не шагам. — Я іду, паненка! Я ўжо бягу! — адказаў Казік і прыпусціўся бягом. Чарнышэвіч. [Арцём:] — Ну, тут дзеўка бягом да начальніка. Здзівіла яго, што зноў з’явілася. Ракітны.
•••
Бягом бегчы — вельмі хутка, падбягаючы, ісці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазапрага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Запрэгчы ўсіх, многіх. Мужчыны хутка пазапрагалі коней. Дайліда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
буслі́ха, ‑і, ДМ ‑лісе, ж.
Самка бусла. Хутка на дапамогу буслу прыляцела бусліха. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спы́рхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Хутка ўзляцець, зляцець адкуль‑н. (пра птушку, матылька і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)