культу́ра
1. У актах. Апрацаванае поле (
2. Малады саджаны лес (
3. Культурныя сеяныя
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
культу́ра
1. У актах. Апрацаванае поле (
2. Малады саджаны лес (
3. Культурныя сеяныя
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
ВЕГЕТАТЫ́ЎНАЕ РАЗМНАЖЭ́ННЕ,
утварэнне новага арганізма з часткі мацярынскага, адзін са спосабаў бясполага размнажэння. У жывёльных арганізмаў ажыццяўляецца пачкаваннем (губкі, кішачнаполасцевыя, некат. чэрві, імшанкі, абалоннікі) або дзяленнем (прасцейшыя, плоскія і кольчатыя чэрві), у ніжэйшых раслін (
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЛАБА́МА
(Alabama),
штат на
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГАЎРЫ́ЛАЎ Леанід Рыгоравіч
(2.2.1918,
Тв.:
Вернасць
У
Літ.:
Кавалёў Д. Пра таварыша, які не старэе // Дзень паэзіі — 65.
Бярозкін Р. «Ляжыць ён, як віцязь...» // Бярозкін Р. Постаці.
Вялюгін А. Песень поўны падсумак // Вялюгін А.
Т. 2;
Кірэенка К. Шчырасць юнацкага сэрца // Кірэенка К. Заўсёды з Радзімай.
І.У.Саламевіч.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГЛЕБАПАГЛЫБЛЕ́ННЕ,
павелічэнне глыбіні (да 30—40
Л.В.Круглоў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Туры́ца 1 ‘дзікая карова’; ‘рослая, дужая дамашняя карова’, перан. ‘мажная, здаровая жанчына’ (
Туры́ца 2 ‘шабельнік балотны, Comarum palustre L.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дыва́н 1, ‑а,
Тканы, звычайна варсісты ўзорчаты выраб для ўпрыгожвання сцен, высцілання падлогі і пад.
дыва́н 2, ‑а,
1. Савет вышэйшых саноўнікаў пры султане ў ранейшай Турцыі.
2. Урадавыя ўстановы па адміністрацыйных і судовых справах у некаторых сучасных краінах мусульманскага Усходу.
3. Назва зборніка лірычных вершаў ва ўсходніх літаратурах.
[Перс.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ніжэ́й,
1.
2.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раме́снік, ‑а,
1. Чалавек, які займаецца саматужным вырабам чаго‑н.
2.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раско́шны, ‑ая, ‑ае.
1. Які вызначаецца багаццем, раскошаю аздаблення або высокай якасцю матэрыялу.
2. Пышны, прыгожы.
3. Прасторны, вялікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)