texture

[ˈtekstʃər]

n.

1) ткані́на f.; я́касьць ткані́ны

coarse (fine) texture — груба́я (то́нкая) ткані́на

2) будо́ва, структу́ра, тэксту́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дзяру́га, -і, ДМ -ру́зе, мн. -і, -ру́г, ж. (разм.).

Грубая тоўстая тканіна; вопратка з такой тканіны.

|| памянш. дзяру́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

|| прым. дзяру́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ручні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Вузкі прадаўгаваты кавалак тканіны для выцірання твару, рук ці пасуды.

Вышываны р.

|| памянш. ручнічо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. ручніко́вы, -ая, -ае.

Ручніковая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

празры́сты, -ая, -ае.

1. Які прасвечваецца, прапускае праз сябе святло.

Празрыстая вадкасць.

Празрыстая тканіна (вельмі тонкая).

2. перан. Яўны, які лёгка зразумець.

П. намёк.

Празрыста (прысл.) падказаць.

|| наз. празры́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Трыко́ ‘шарсцяная тканіна ўзорнага пляцення для верхняга адзення’, ‘трыкатажнае адзенне’, ‘жаночая бялізна з трыкатажу’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), трыко́т ‘тканіна, падобная да робленых пруткамі матэрый’ (Ласт., Пятр.). З франц. tricot ‘плеценая тканіна’, запазычанага праз рус. трико або польск. trykot.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

non-iron [ˌnɒnˈaɪən] adj. які́ не патрабу́е прасава́ння;

non-iron fabric ткані́на, яка́я не патрабу́е прасава́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

oilskin [ˈɔɪlskɪn] n.

1. непрамака́льная ткані́на;

an oilskin coat непрамака́льнае паліто́

2. pl. oilskins непрамака́льны касцю́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мерыно́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мерыноса. Мерыносавая воўка. // Зроблены з воўны мерыноса. Мерыносавая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́нсук, ‑у, м.

Тонкая баваўняная тканіна, падобная на льняную, з якой шыюць бялізну. Прасціна з нансуку.

[Фр. nansouk.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для абіўкі; які ужываецца пры абіўцы. Абівачныя матэрыялы. Абівачная тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)